Η ΚΒΑΝΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

«Ποιος είναι ο ρόλος του ατόμου στην κοινωνία;», «Ποια επίδραση έχουν οι πράξεις του καθενός μας στα τεκταινόμενα;». Οι απαντήσεις σε αυτά τα καίρια ζητήματα με τα οποία έρχονται αργά ή γρήγορα αντιμέτωποι οι άνθρωποι, δυστυχώς δεν ήταν αρκετά ικανοποιητικές τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα. Μέχρι τότε οι απαντήσεις είχαν να κάνουν με το «Πως» θα ρυθμίζονται οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και του περιβάλλοντος τους, χωρίς πρώτα να δοθεί μια απάντηση στο «Ποια» είναι η σχέση αυτή. Αυτό που επικρατούσε εκείνη την εποχή ήταν ένα μηχανιστικό μοντέλο, όπου ο άνθρωπος βρισκόταν έξω από το περιβάλλον και αλληλεπιδρούσε με αυτό, ενώ στην πραγματικότητα είναι μέρος του.

Η σύγχρονη φυσική και συγκεκριμένα ο κλάδος της κβαντικής φυσικής έριξε, ίσως άθελά της, λίγο φως σε αυτή τη σχέση μεταξύ ατόμου και περιβάλλοντος. Οι φυσικοί σίγουρα δεν είχαν ιδέα για τις φιλοσοφικές προεκτάσεις της μελέτης των σωματιδίων σε υποατομικό επίπεδο. Αυτό που τους ενδιέφερε ήταν να εξηγήσουν την «περίεργη» συμπεριφορά αυτών των σωματιδίων. Η μελέτη της κίνησης των σωματιδίων έδινε διαφορετικά αποτελέσματα με τις ίδιες συνθήκες, καταργώντας με αυτόν τον τρόπο την αιτιοκρατία και το μηχανιστικό μοντέλο της φύσης που επικρατούσε μέχρι τότε. Η λύση του μυστηρίου ήρθε από τον Heisenberg, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι η παρατήρηση των σωματιδίων τα επηρεάζει και θα τα επηρεάζει ό,τι και αν κάνουμε γιατί η φύση μας εμποδίζει να προσδιορίσουμε με ακρίβεια την κίνηση τους. Έτσι κάπως διατυπώνεται η Αρχή της Απροσδιοριστίας του Heisenberg, η οποία αποδείχτηκε και πειραματικά το 1925.

Μετά από αυτή την ανακάλυψη, άνοιξε ο χώρος για τον κλάδο της κβαντικής φυσικής ο οποίος έκανε σημαντικά βήματα από τότε. Συγκεκριμένα, ανακαλύφθηκε ότι τα σωματίδια δεν είναι στερεές μπάλες όπως ίσως τις φανταζόμαστε, αλλά κύματα και μάλιστα κύματα πιθανοτήτων. Σε ελεύθερη μετάφραση θα μπορούσε κάποιος να πει ότι τα σωματίδια πριν την παρατήρησή τους περιέχουν μέσα τους όλες τις πιθανές καταστάσεις στις οποίες θα μπορούσαν να βρίσκονται, μέχρι να τα αναγκάσουμε – μέσω της παρατήρησης – να λάβουν μια από αυτές.

Ωραία όλα αυτά, αλλά πως μπορούν με οποιοδήποτε τρόπο να απαντήσουν στα ερωτήματα που τέθηκαν στην αρχή του κειμένου. Η απορία είναι εύλογη και μια απόπειρα σύνδεσης θα πρέπει να ξεκινήσει από την παραδοχή ότι παρόλο που η πραγματικότητα μπορεί να είναι μια, ο κάθε ένας από εμάς τη βιώνει διαφορετικά. Τι είναι αυτό που εμποδίζει τον κάθε ένα από εμάς να αντιληφθεί την αντικειμενική πραγματικότητα; Η απάντηση μπορεί να δοθεί από τον Heisenberg: Ο παρατηρητής επηρεάζει το παρατηρούμενο με αποτέλεσμα η φύση να μας εμποδίζει να δούμε όλες τις πιθανές πραγματικότητες και να μας αφήνει μόνο με τη «φτωχή» δική μας. Αυτό που βλέπουμε κάθε φορά ως πραγματικότητα είναι το κομμάτι που μας επιτρέπουν οι προκαταλήψεις, οι ιδέες και οι εμπειρίες μας. Αυτές φωτίζουν τον γύρω μας κόσμο και εμείς βλέπουμε μόνο τη σκιά που δημιουργείται από πίσω.

Η αλήθεια είναι μια κακοεστιασμένη εικόνα, την οποία ελπίζουμε μέσω της έρευνας να καθαρίσουμε. Ο Heisenberg, δυστυχώς, μας στέρησε αυτήν την ελπίδα. Η εικόνα μπορεί να καθαριστεί μέχρι κάποιο όριο, η φύση δε θα μας αφήσει παραπέρα! Όσο αποκαρδιωτικό και αν ακούγεται αυτό θα ήθελα να θυμίσω ότι η ομορφιά της ζωής δε βρίσκεται σε αυτά που γνωρίζουμε, αλλά σε αυτά που προσπαθούμε να ανακαλύψουμε. Ο Heisenberg μπορεί να στέρησε την ελπίδα, αλλά εξασφάλισε ατέλειωτη αναζήτηση.Όλες οι πιθανές πραγματικότητες διαμορφώνονται κάθε στιγμή από εμάς τους ίδιους με βάση τις εμπειρίες, τις εικόνες και κατ’ επέκταση τις πραγματικότητες που βιώσαμε στο παρελθόν. Με αυτόν τον τρόπο το παρελθόν καθορίζει το μέλλον, μέσα από τις επιλογές που κάνουμε κάθε στιγμή. Και όταν λέμε επιλογή εννοούμε την παγίωση μιας πραγματικότητας μέσα στο μυαλό μας, ανάμεσα σε όλες τις πιθανές πραγματικότητες, αυτό που μερικοί ονομάζουμε «όραμα». Υπάρχουν αναρίθμητα παραδείγματα όπου το όραμα ενός και μόνο ανθρώπου, εφ’όσον είναι ξεκάθαρο και παγιωμένο, κατάφερε να αλλάξει την πορεία της ιστορίας της ανθρωπότητας.

Μια τέτοια θεώρηση κατά κάποιο τρόπο καταργεί την έννοια της μοίρας και ταυτόχρονα μας τοποθετεί μπροστά στις ευθύνες μας ως άτομα που επηρεάζουμε το περιβάλλον του οποίου είμαστε κομμάτι. Κανείς δεν μπορεί πλέον να είναι «θύμα», γιατί η αλλαγή της πραγματικότητας που βιώνει είναι στο χέρι του να αλλάξει, αρκεί να οραματιστεί αυτό που θέλει και η απόκτηση συνείδησης είναι το πρώτο βήμα για να οδηγηθεί κανείς στο όραμα. Ο Γκουρντζίεφ είχε παρομοιάσει τον άνθρωπο με μια άμαξα (φυσικό σώμα), που το σέρνει ένα άλογο (συναίσθημα). Πάνω στην άμαξα υπάρχει ο οδηγός της (λογική) που μπορεί να διατηρήσει μια κατεύθυνση, αλλά δεν μπορεί να την καθορίσει. Η συνείδηση μόνο μπορεί να πάρει αποφάσεις, να επιλέξει...

deBarzak

Ο ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ του Μatrix

Ο κινηματογράφος, η ΕΒΔΟΜΗ αυτή τέχνη, κατά διαστήματα ασχολείται με μια θεματολογία που αγγίζει τους κόσμους του Μεταφυσικού.
Όσο παλαιότερα πάμε, τόσο αραιότερα συναντάμε αυτό το γεγονός, ενώ στις μέρες μας, η μία μετά την άλλη ταινία της μεγάλης οθόνης εμπεριέχει έντονα τα στοιχεία, όχι απλά της Μεταφυσικής γενικά, αλλά και εξειδικεύεται σε θέματα που θα μπορούσαν εύκολα να χαρακτηριστούν ως και Αποκρυφιστικά…
Στο παρόν άρθρο, θα ήθελα να ασχοληθώ με την θεματολογία της ταινίας MATRIX.
Μια ταινία που απέσπασε αντικρουόμενες κριτικές όχι μόνον από τους «ειδήμονες» του χώρου, αλλά ακόμα και από το κοινό που την παρακολούθησε!
Αφορμή για την ενασχόλησή μου, ερμηνεία και αποσυμβολισμό της ταινίας αυτής, στάθηκε μια συζήτηση μεταξύ φίλων στην οποία συμμετείχα και η εντύπωση που τους έκανε η οπτική μου ως προς τα προαναφερόμενα (μεταφυσική – εσωτερισμός – αποκρυφισμός κλπ.)
Και πριν να ξεκινήσουμε το ταξίδι στον αποσυμβολισμό της ταινίας, να αναφέρω πώς όπου υπάρχουν πολλές απόψεις, συνήθως είναι και αντικρουόμενες…
Αυτό φανερώνει ένα ΥΓΙΕΣ ΠΝΕΥΜΑ....
Θα ήταν όμως περισσότερο υγιές (υπερβολή δε λέω), όταν οι απόψεις έχουν μαζί τους και τα ανάλογα ΣΤΟΙΧΕΙΑ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ...
Θα προσπαθήσω λοιπόν να σας παραθέσω την άποψη μου για το θέμα του πρώτου μέρους από την τριλογία της ταινίας, την οποία και θα προεκτείνω στο παρόν άρθρο μαζί με τη 2η ταινία της τριλογίας, το Matrix Reloaded με όσα περισσότερα ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ και ΣΤΟΙΧΕΙΑ μπορώ
από την Υπέροχη Ελληνική Μυθολογία...
Από την Σκανδιναβική Μυθολογία...
Από την Εβραϊκή Μυθολογία...
Από τη Θεοσοφία...
Από τον Τεκτονισμό...
Από την Πυθαγόρεια Αριθμοσοφία...
Από το Βουδδισμό...
Από τον Γνωστικισμό...
Από την Ιερή Επιστήμη του Γιόγκα...
Και από πού να ξεκινήσω και πού να σταματήσω!
Αν και σχεδόν ΠΑΝΤΑ το Νο1 σε μια τριλογία, όπως το The Matrix τραβά ΟΛΕΣ τις εντυπώσεις, με τα εφέ που έχει αλλά και με την ιδιαίτερη πλοκή του έργου, σε αυτό το Νο2, το Matrix Reloaded, υπήρχε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ.....
Και μπορώ να πω άφοβα, πώς από ΚΑΘΑΡΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ σκοπιάς, η ταινία (ως τριλογία) θίγει από ΟΛΑ ΤΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ ΡΕΥΜΑΤΑ, όπως ήδη προανέφερα...
Και από πού ΔΕΝ είχε στοιχεία!!!!
Αντοχή να έχει κανείς και χρόνο για να τα "ρουφά" και να τα ανακαλύπτει....
Στην πρώτη ταινία ( The Matrix ), ο ήρωας μας ο Neo επικεντρώνεται σε ένα «δίλημμα»…
Πρέπει να ΔΙΑΛΕΞΕΙ ένα χάπι, μεταξύ του «Μπλε ή Κόκκινου» ...
Το «Μπλε ή Κόκκινο» χάπι, που θα έπρεπε να πάρει ο ΜΥΟΥΜΕΝΟΣ (με συγχωρείτε, ο πρωταγωνιστής ήθελα να πω), εάν ήθελε να προχωρήσει!!!
Όμως τι είναι αυτό το περίφημο MATRIX;
Στο μύθο της σπηλιάς του Πλάτωνα γίνεται αναφορά σε κάποιο άντρο μυήσεων, όπου τον υποψήφιο για μύηση τον κατέβαζαν μέσα σε μια σπηλιά (ΜΗΤΡΑ - matrix) όπου τον τοποθετούσαν με το πρόσωπο στα τοιχώματα της σπηλιάς, άναβαν από πίσω του μια φωτιά, του έδειχναν της σκιές που σχηματίζονταν και του φανέρωναν ότι αυτό που έβλεπε με τα «φυσικά του μάτια», ΟΙ ΣΚΙΕΣ δηλαδή, ήταν ο ΦΥΣΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ και πώς όλα αυτά που έβλεπε δε ήταν παρά μια ΠΛΑΝΗ, ΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ, ΜΙΑ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ...
Του έδειχναν πως ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!!!
Στην Ινδία μάλιστα, τον κόσμο που ζούμε, τον αποκαλούν στα Σανσκριτικά: ΜΑΓΙΑ – maya που στο ερμηνευτικό λεξικό θα δούμε ότι σημαίνει: ΑΥΤΑΠΑΤΗ, ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ!!!
Η Maya μέσα στην σκιά και την αιθάλη
Στην σπηλιά αυτή λοιπόν, ο υποψήφιος για μύηση «εφάρμοζε» αυτό που δίδαξε αιώνες αργότερα ο Ιησούς Χριστός στον Νικόδημο, διδάσκοντας τον περί της «ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ» όπου ο καλός μας Νικόδημος (και υπό το πρίσμα της αλληγορίας των λόγων του Ιησού Χριστού, ο Νικόδημος συμβολίζει την ανθρωποψυχή), αναρωτιέται:
«...πώς είναι δυνατόν να εισέλθει για δεύτερη φορά ο άνθρωπος στη μήτρα της μητρός του...»
Να η αλληγορία αλλά να και ένα «κλειδί» περί των μυήσεων...
Ο ΜΥΟΥΜΕΝΟΣ της οποιασδήποτε θρησκείας, δόγματος ή φιλοσοφικού συστήματος, γεννιέται για δεύτερη φορά «ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ» και έτσι παύει να ανήκει στον ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΣΚΙΑΣ αλλά μετέχει στο ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ...
Ο Ιάκωβος Μπαίμε, ένας από τους μεγαλύτερους Μυστικιστές του Δυτικού Πνεύματος, είπε σχετικά με τον αληθινό μυημένο:
Ο Ιάκωβος Μπαίμε
He alone is a true christian, whose soul and Mind has entered again into its original matrix, out of which the life of man has taken its origin, that is to say : The Eternal Word.
-Six Points
Όπου σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει:
Μόνος αυτός είναι ο αληθινός χριστιανός, του οποίου η Ψυχή του και ο Νους του έχουν ξανά εισέλθει στο αρχικό του Matrix (=μήτρα, πηγή) έξω από το οποίο έχει την προέλευσή της η ζωή του ανθρώπου, και κατ' ουσίαν: Ο Αιώνιος Λόγος
Μια ερώτηση πάντως που δημιουργείται εύλογα, είναι αν ΤΕΛΙΚΑ, η μύηση της ανθρωποψυχής είναι μια ΝΕΑ ΓΕΝΝΗΣΗ(;;;).
Δηλαδή ο ήρωας της ταινίας, ο Neo (αναγραμματισμός της λέξεως One = Ο ΕΝΑΣ, αλλά και παραφθορά της λέξεως New = NEOΣ) όταν λαμβάνει τη ΜΥΗΣΗ, που ζει;;;
Ζει στον «ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ»
ή
ζει στην «ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ»
αλλά
ΕΝ ΠΛΗΡEI ΣΥΝΕΙΔΗΣEI για το ΠΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ βρίσκεται;;;;
Και χάριν βοηθείας, να σας παραθέσω μια φράση του Ηρακλείτου, εκείνου του «Σκοτεινού Φιλοσόφου», που μου την ανάφερε ένας καλός φίλος επάνω στη συζήτηση:
ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΞΥΠΝΗΤΟΥΣ.
ΟΙ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΟΙ ΖΟΥΝ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟ.

Ο Ηράκλειτος, ο «σκοτεινός φιλόσοφος»
Μήπως και δεν είναι έτσι τα πράγματα;
Όλοι οι «ξυπνητοί», βλέπουν και αντιλαμβάνονται μια κοινή (σχεδόν) πραγματικότητα, η οποία κατά τους φιλοσόφους, μπορεί και να ΜΗΝ υπάρχει!
Ενώ οι «κοιμισμένοι», δηλαδή αυτοί που έχουν παραδώσει τα ηνία στην Ψυχή (αφού ο εγκέφαλος κοιμάται), καταφέρνουν να φτάνουν σε κόσμους «ξεχωριστούς», σε κόσμους που μπορεί να φτάσει η Ψυχή του καθενός μας…
Αλλά ας επιστρέψουμε στην ταινία, όπου και ΜΟΝΟ ο τίτλος της περίφημης τριλογίας, MATRIX, κρύβει μέσα του πέραν από την «Σπηλιά του Πλάτωνα» όπως προανέφερα και έναν ακόμα μεγάλο (κατ’ εμέ) συμβολισμό....
Η λέξη MATRIX που σημαίνει ΜΗΤΡΑ, μας δίνει έναν "παράξενο" ΑΝΑΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ...
Κρύβει την λέξη XIRAM !!!!!
Ποιος είναι λοιπόν ο Χιράμ και τι είναι το Matrix;;;
Υπάρχει σχέση μεταξύ τους;;;;
Κάποιο κοινό σημείο ίσως, που να μας βοηθήσει στη δημιουργική μας σκέψη;
Μα και βέβαια υπάρχει, η πόλη ΣΙΩΝ, που κρύβει μέσα της το τελευταίο ανθρώπινο ΕΛΕΥΘΕΡΟ κύτταρο κατά το 2ο μέρος της ταινίας…
Η άγια πόλη Σιών
Χμμμ, αλήθεια...
Πού έχτισε ο Χιράμ τον Ναό του Θεού με εντολή του βασιλέως Σολομώντα;;;;
Τι είναι ο ΝΑΟΣ που έχτισε;;;;
Και ο περίφημος ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ του Χιράμ;;;;
Τι σχέση μπορεί να έχει με το θέμα της ταινίας;;;;
Ο βασιλέας Σολομώντας & ο Χιράμ Αμπίφ
Θέτω ερωτήσεις που θα μας βοηθήσουν όλους να αντιληφθούμε με ένα ακόμα διαφορετικό πρίσμα τη ταινία....
Αυτός ο ΑΝΑΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ της λέξεως MATRIX ως ΧΙΡΑΜ, γίνεται χωρίς το γράμμα Τ και από εδώ και πέρα, μπαίνουμε στα "Αρρητα & τα Κρύφια", σε έναν "άλλο κόσμο τύπου Matrix", αυτόν της Εβραϊκής Μυστικής Προφορικής Παράδοσης, της Καμπαλά...
Ο καμπαλιστής (Portae Lucis Johann Miller 1516)κρατών το Σεφιροθικό Δέντρο
Εκεί μέσα (στην Καμπαλά) υπάρχει μια ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ που βοηθά στην ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ, ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗ, αλλά και ΑΠΟΚΡΥΨΗ λέξεων και εννοιών μέσα στις ΙΔΙΕΣ τις λέξεις!!!
Το σύστημα αυτό, της ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ, ονομάζεται Νοταρικόν.
Ο πολυμαθής και βαθύς ΓΝΩΣΤΗΣ της Καμπαλά Γουίλιαμ Γουίν Γουέστκοτ στο Τheosophical Glossary της Ελένης Πετρόβνας Μπλαβάτσκυ, στο λήμμα "Νοταρικόν", μας αποκαλύπτει ΕΝΑ μέρος του λέγοντας πώς :
Ελένη Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ (1831 -1891)
"...είναι μια διαίρεση της ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ Καμπαλά. Αναφέρεται στο σχηματισμό ΛΕΞΕΩΝ από τα ΑΡΧΙΚΑ ή ΤΕΛΙΚΑ γράμματα λέξεων σε κάθε φράση, ή ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΩΣ σχηματίζει ΦΡΑΣΕΙΣ με ΛΕΞΕΙΣ που φτιάχνονται από τα ΑΡΧΙΚΑ ή ΤΕΛΙΚΑ γράμματα ΑΛΛΩΝ ΛΕΞΕΩΝ..."
Από εκεί λοιπόν, ορμώμενος και ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ και ένα "μέρος" που δεν αποκάλυψε ο πολυμαθής Καμπαλιστής, παρέθεσα το σκεπτικό μου, επάνω σε αυτό που έγραψα...
Πάντως, να τονίσω σε εκείνους που δια της λογικής προσπαθούν να προσεγγίζουν ΟΛΑ τα πράγματα, ότι με ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΟΥΣ συσχετισμούς το μόνο που καταφέρνουμε, είναι να ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ στη ΛΟΓΙΚΗ και στους ΔΑΙΔΑΛΟΥΣ του ΜΥΑΛΟΥ - ΦΥΣΙΚΟΕΓΚΕΦΑΛΟΥ...
Ο Φυσικοεγκέφαλος και οι δαιδαλώδης έλικες που τον αποτελούν
Και τώρα γι' αυτό το περίφημο Χ που στα αγγλικά είναι Η...
Αναγκαστικά, θα μιλήσω για λίγο πιο βαθιά στοιχεία του ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΥ που σχετίζονται με το Μύθο του Χιράμ, του ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ του Ναού...
Στην ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΤΟΑ υπάρχουν ΔΥΟ ΣΤΗΛΕΣ...
Οι "γνωστές" (σε όσους ασχολούνται) με τα γράμματα J & B...
Μεταξύ ΟΛΩΝ των άλλων που συμβολίζουν (άρρεν & θήλυ κλπ.), φανερώνουν και μια ΑΡΜΟΝΙΑ.
Τώρα, σύμφωνα με τον Γάλλο Καμπαλιστή και Δάσκαλο της Υψηλής Μαγείας Αλφόνς Λουί Κονστάν, που είναι γνωστός στους περισσότερους με το εξεβραϊσμένο όνομά του Ελιφάς Λεβί Ζαχέντ, μας αποκαλύπτεται πώς :
"...τα γράμματα καθορίζονται ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΑ μέσω ενός προτύπου συμβόλου, που είναι γνωστό σαν το σχέδιο της Εδέμ... ...το πρότυπο σύμβολο δίνει με ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΗ ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΑ όχι μόνο το νόημα όλων των γραμμάτων μας, ΑΛΛΑ και των αριθμών μας…"
Ελιφάς Λεβί
Με βάση λοιπόν, τα παραπάνω λεγόμενα του Ελιφάς Λεβί, οι ΔΥΟ ΣΤΗΛΕΣ του ναού που φανερώνουν μια ΑΡΜΟΝΙΑ, εάν θέλουμε να βρούμε και τη ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ, δεν έχουμε παρά να ΦΑΝΤΑΣΤΟΥΜΕ μια ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ γραμμή να τις ενώνει & να τις ισορροπεί, δηλαδή έχουμε ένα ΙΔΕΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟ σύμβολο, το γνωστό μας 'Ητα
Στα αγγλικά λοιπόν, η λέξη Χιράμ γράφεται: Ηiram και ευλόγως αναρωτιόμαστε ΠΩΣ το αγγλικό Η, γίνεται στα ελληνικά Χ....
Εδώ μέσα, κρύβεται ΜΙΑ από τις "άπειρες" επεξηγήσεις του ΥΨΙΣΤΟΥ αρχετυπικού συμβόλου, αυτού του ΙΔΙΟΥ του Σταυρού...
Και πάλι από τον Ελιφάς Λεβί θα δανειστώ μερικές σκέψεις του για τον Σταυρό...
Λέει λοιπόν ο Λεβί :
"...Ας συμβολίσουμε ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΑ τον Ελοΐμ με τα ΔΥΟ ΠΛΕΓΜΕΝΑ ΤΡΙΓΩΝΑ.
Το ΕΝΑ(αυτό που η κορυφή του κοιτά προς τα ΠΑΝΩ) είναι ο Πατέρας ή το ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟ και το ΑΛΛΟ (που κοιτά η κορυφή του προς τα ΚΑΤΩ) είναι η Μητέρα ή το ΠΑΘΗΤΙΚΟ.
Δυνάμει της αρχής της ΚΥΚΛΙΚΗΣ ΕΝΑΛΛΑΓΗΣ, καθένα από τα μέρη του Ελοΐμ περιέχει τις ΤΡΕΙΣ ΑΡΧΕΣ:
Πατέρας -
Μητέρα (ή υιός) και Αγάπη (ή άγιο πνεύμα)...
...Υπάρχει επίσης μια ΔΙΑΣΤΑΥΡΟΥΜΕΝΗ δράση του πατέρα επάνω στον Υιό & του Υιού επάνω στον πατέρα και γι' αυτό ο σταυρός του Αγ. Ανδρέα εκφράζει το μυστήριο του Αγίου Πνεύματος ( Χ )..."
Η σταύρωση του Αγ. Ανδρέα
Με αυτό το ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΒΛΕΜΜΑ προς τα Άρρητα και τα Κρύφια της Παγκόσμιας Θεολογίας βλέπουμε πώς το Άγιο Πνεύμα που συμβολίζεται ΚΑΙ με τον Σταυρό του Αγ. Ανδρέα ( Χ ), όπου μέσα στον τεκτονικό Μύθο του Χιράμ με μια ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ το βρίσκουμε να ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ με τη Δημιουργία του Κόσμου (κατασκευή του Ναού) από τον Λόγο που "δι’ αυτού τα πάντα έγιναν" (Αρχιτέκτονας Χιράμ), κατά το θέλημα του Θεού (βασιλέας Σολομώντας)....
Μα και κατά τα λεγόμενα του Ελιφάς Λεβί, το Άγιο Πνεύμα συμβολίζεται ΚΑΙ με τον Σταυρό του Αγίου Ανδρέα!!!
Δηλαδή, το αρχετυπικό και ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΟ γράμμα "Χ" αντιστοιχεί στον Χιράμ, τον Αρχιτέκτονα του Ναού (κόσμου) και κατά τη ταινία, τον Αρχιτέκτονα του Matrix...!!!
Κλείνοντας επ' αυτού, αν θα μπορούσα να πω κάτι τέτοιο, παραθέτω τον εξής συμβολισμό σχετικά με τον Χιράμ και τον Σταυρό του Αγ. Ανδρέα.
Στην αγιογραφία της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας, η απεικόνιση του γεγονότος της Αναστάσεως κρύβει έναν σχετικό με το θέμα μας συμβολισμό:
Όπως και εσείς διαπιστώνετε, ο Αναστάς Ιησούς Χριστός εκ του τάφου του Άδου, πατήσας τον Θάνατον τον οποίον και αλυσόδεσε, τείνει χείρες βοηθείας προς τον Αδάμ και την Εύα και τους σώζει εκ τας αιωνίου τιμωρίας του Θανάτου.
Οι 2 πύλες του Άδου σχηματίζουν τον Ιερό Σταυρό του Αγίου Ανδρέου, το ουδός του Παραδείσου, το κεφαλόσκαλο του δηλαδή…
Ο Ιησούς Χριστός ουσιαστικά, ανοικοδομεί τις δύο στήλες, την άρρενα μέσω του Αδάμ και τη θήλεια μέσω της Εύας και Αυτός καταστάται η ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ !!!
Ας επιστρέψουμε όμως, στα δεδομένα του Μatrix:
Στη Βουδιστική φιλολογία υπάρχει ένα κείμενο, που μας αποκαλύπτει τα λόγια του Βούδα Σιντάρτα Γκοτάμα, κατά την στιγμή της αφύπνισής του.
Να σημειώσω εδώ, ότι η μητέρα του Σιντάρτα λεγόταν Maya!!!
Το όνειρο της Maya και η σύλληψη του Βούδα
Σας τα παραθέτω, γιατί θα τα συνδυάσω με τα ερωτήματα που έθεσα σχετικά με τον Χιράμ και το Ναό που έκτισε.
ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
"Μέσα από κύκλους πολλών γεννήσεων περιπλανήθηκαχωρίς ανταμοιβή,χωρίς ανάπαυση.αναζητώντας τον Κτίστη αυτού του Σπιτιού.Επίπονη η γέννησηξανά και ξανά.Κτίστη του Σπιτιού, έχεις φανερωθεί!Δε θα ξαναχτίσεις ξανά Σπίτι.Όλες οι κολώνες σου έχουν σπάσει,η οροφή σου έχει καταστραφεί,στραμμένος προς το άμορφο, ο νουςέχει φτάσει στο τέλος της επιθυμίας"
Νταμμαπάντα
Από το παραπάνω απόσπασμα, σας παροτρύνω να το δούμε (το MATRIX) από την "σκοπιά" της ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ (της νέας γέννησης στον ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ, τη γέννηση ενός ΜΥΣΤΗ) του ήρωα Neo.
Όμως αυτά τα λόγια του Βούδδα, του ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΥ, που εκστόμισε ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΦΩΤΙΣΗΣ ΤΟΥ, είναι ΑΡΡΗΚΤΑ συνδεδεμένα με τη ΜΥΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ που βιώνει ο καθένας μυούμενος, καθώς και με το μύθο του ΧΙΡΑΜ που προανέφερα...

Ο Αφυπνισμένος Βούδας (ο Φωτισμένος)
Και λόγω του ότι (προσωπικά ΠΑΝΤΑ) θεωρώ τους ΜΥΘΟΥΣ ως μια ΜΥΗΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ για εκείνον που καταπιάνεται μαζί τους, νομίζω πώς βρίσκουμε έναν ακόμη "μίτο", που θα μας βοηθήσει να δούμε την ταινία με μία ΑΚΟΜΑ πιο "βαθιά" οπτική, αλλά και με διαφορετική προοπτική...
Λέει λοιπόν ο Βούδας: "...αναζητώντας τον Κτίστη αυτού του Σπιτιού..."
Μα το «Σπίτι» που αναφέρει το απόσπασμα, είναι το ΦΥΣΙΚΟ ΣΩΜΑ, το οποίο ΣΩΜΑ είναι και ο ΟΙΚΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (τον οποίο σε 3 ημέρες «ΞΑΝΑΕΧΤΙΣΕ» με την ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ο Μεγάλος Ραββί)...
Και ποιος είναι ο «Κτίστης» για το φυσικό μας σώμα;
Κατά τον Εσωτερισμό, η Ψυχή που θα ενοικήσει σε αυτό, που θα του δώσει ζωή, θα το εμψυχώσει.
Έτσι, και τον "πραγματικό" οίκο του Θεού τον έχτισε ο "Υιός της Χήρας", ο ΧΙΡΑΜ, τον οποίο και κάλεσε από την Τύρο ο Σολομώντας για να τον ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΕΙ...
Ο Ναός του Σολομώντα με εμφανείς τις 2 στήλες.
Και λέει στη συνέχεια πάλι ο Βούδας: "…Κτίστη του Σπιτιού, έχεις φανερωθεί!
Δε θα ξαναχτίσεις ξανά Σπίτι…"
Η Λίθος Κυβίστηκε...
Ο Οίκος, από την ΣΤΙΓΜΗ που ο Μυημένος ΕΠΙΤΕΛΕΣΕ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΤΟΥ, δεν έχει πια ανάγκη να ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ να υπάρχει...
Πότε όμως ΠΡΑΓΜΑΤΩΝΕΤΑΙ αυτό το γεγονός;;;
Η κυβισμένη λίθος με τα εργαλεία για την κύβιση
Ο Διδάσκαλος Σιντάρτα λέει, ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ...
ΟΤΑΝ Ο ΚΤΙΣΤΗΣ (ΜΥΣΤΗΣ), ΦΑΝΕΡΩΘΕΙ...
Και πότε έχουμε την ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ;;;
Κατά τη μυητική διαδικασία του Ιησού, ΤΡΕΙΣ ΗΜΕΡΕΣ μετά από το "θάνατό του"...
Κατά τη μυητική διαδικασία στο MATRIX, ΤΡΙΑ ΛΕΠΤΑ μετά από το "θάνατο" του Νeo...
Ο συμβολισμός... ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ...
Το ΣΩΜΑ, μαζί με τα ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ και άρα και με τις ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ (αυτές που ΣΚΛΑΒΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ), που στα λόγια του Βούδα αναφέρεται ως: "...οι κολώνες σου που έχουν σπάσει...", είναι όλα εκείνα που δημιουργούν την ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ που αποκαλούμε MATRIX και που οι Ινδοί την αποκαλούν Maya - Πλάνη - Αυταπάτη - ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ...
Και αν στο πρώτο μέρος της τριλογίας, η μύηση του ήρωα Neo, είχε να κάνει με την ΕΠΙΛΟΓΗ ή ΕΚΛΟΓΗ για το ΜΠΛΕ ή ΚΟΚΚΙΝΟ χαπάκι, στο δεύτερο μέρος το ΕΠΟΜΕΝΟ ΣΤΑΔΙΟ ΜΥΗΣΗΣ του ήρωα μας (Neo), είχε να κάνει με δύο πόρτες …
Τη ΔΕΞΙΑ και την ΑΡΙΣΤΕΡΗ …
Ας δούμε... ποιά ήταν η ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ της Μύησής του;;;;
Ο Αρχιτέκτονας του δείχνει ΔΥΟ ΠΟΡΤΕΣ και του λέει ότιστη μία θα σώσει την ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ, αλλά από την άλλη θα σώσει την ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΤΟΥ (Trinity).
Το αποτέλεσμα της ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΜΥΗΣΗΣ [αν στην πρώτη ήταν ΜΟΝΟ το να του προσφέρει ο Μορφέας (μυητής) την ΑΛΗΘΕΙΑ και τίποτα παραπάνω], σε αυτήν ήταν το να ζήσει με το βάρος της ΑΛΗΘΕΙΑΣ και την ΓΝΩΣΗ της!!!
Να ζήσει με το βάρος της ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΗΣ…
Το ρόλο του μυητή στη 2η μύησή του την είχε ο ίδιος ο "ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ" του Matrix!
Μπορείτε να κάνετε τώρα, τους ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΥΣ συσχετισμούς, με όσα παρέθεσα ΠΡΙΝ για τον Χιράμ Αμπίφ, τον Αρχιτέκτονα του Ναού του Σολομώντα και θα ΕΚΠΛΑΓΕΙΤΕ, ιδιαιτέρως όσοι από εσάς ασχολείστε με τον Τεκτονισμό, τον Ροδοσταυρισμό και γενικά, όσοι ασχολείστε με τα λεγόμενα Δυτικά συστήματα μυητικής παράδοσης, γεγονός που θα επαληθευτεί στη συνέχεια.
Είναι πλέον βέβαιο, όσο βέβαιο μπορεί να είναι ένα MATRIX, ότι το κλειδί για την "πηγή του Matrix" που αναζητά ο Neo, είναι οι ΠΕΝΤΕ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΜΑΣ...
Και στο σημείο αυτό, θα ήθελα να αναφέρω κάτι σχετικά με τις διάφορες κριτικές που δέχθηκε η ταινία, μιας και οι κριτικές αυτές έγιναν με γνώμονα και άξονα την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΟΠΤΙΚΗ του κριτικού ή θεατή της ταινίας.
Η ΟΠΤΙΚΗ του καθενός μας είναι ένα MATRIX...
Θέλω να πω, πώς ο ΚΑΘΕΝΑΣ μας, με το "υπόβαθρο" που έχει, ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ και διαφορετικά το θέμα της ταινίας…
Πολλοί ίσως, να ήθελαν περισσότερη ΠΟΣΟΤΗΤΑ σε αυτό το 2ο μέρος, από όση ποσότητα είδαν και στο 1ο.
Άλλοι ίσως, να μπερδεύτηκαν με τις «διαφορές» που είχε το 1ο με το 2ο μέρος του έργου.
Και η σημαντικότερη διαφορά που εντόπισα, είναι πως στην πρώτη ταινία γνωρίζαμε ΜΟΝΟ την Τριάδα:
ΜΟΡΦΕΑΣ - ΤΡΙΝΙΤΗ - ΝΕΟ...
Σε αυτό το 2ο μέρος, μας αποκαλύφθηκε ότι η Τριάδα αυτή ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ και η ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΑΡΧΗ, αλλά ΠΑΝΩ από αυτήν υπήρχαν ΑΛΛΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ, που ΕΚΕΙΝΕΣ είχαν το βάρος των ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ και η γνωστή μας πλέον Τριάδα είχε το βάρος της ΕΚΤΕΛΕΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ...
Και αυτό είναι μια ΚΑΘΑΡΑ Γνωστική εκδοχή της Δημιουργίας...
Κατά τους Γνωστικούς, ο Κόσμος ΔΕΝ δημιουργήθηκε από τον Ένα και Μόνο Θεό, αλλά από μια Ιεραρχία Αγγέλων, τους Ελοχίμ, όπου Εκείνοι έφτιαξαν τον κόσμο κατά τη δική τους εικόνα και τη δική τους ομοίωση και αυτοί οι Ελοχίμ, είναι οι αίτιοι για τα όσα περνά ο άνθρωπος επάνω στην γη.
Όμως και η Μυθολογία είχε την τιμητική της σε αυτό το 2ο μέρος της τριλογίας, όπως ήδη προανέφερα.
Οι "καλοί" λοιπόν, της υπόθεσης ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ το πλήρωμα του "Ναβουχοδονόσορα", του σκάφους του Μορφέα, αλλά υπήρχε μια ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΠΟΛΗ, που είχε ΔΟΜΗ και ΙΕΡΑΡΧΙΑ...
Στο 2ο αυτό μέρος λοιπόν, έκαναν την εμφάνισή τους (μεταξύ ΟΛΩΝ των άλλων) και 2 νέα "πρόσωπα"...
Ο Λοκ και η Νιόβη...
Στην ιστορία που εκτυλίσσεται στη μεγάλη οθόνη, η Νιόβη ήταν η αγαπημένη του Μορφέα, αλλά σε κάποια στιγμή του την "έκλεψε" (ερωτικά πάντα) ο Λοκ...
Ο Λοκ λοιπόν, ποιός είναι και τι κρύβεται ΠΙΣΩ από το όνομα αυτό;;;
Προσωπικά, με παραπέμπει στην Σκανδιναβική Μυθολογία!!!
Σε αυτή την ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ μυθολογία (όπως είναι άλλωστε και ΟΛΕΣ οι μυθολογίες), υπάρχει ο Θεός Λόκι που είναι αδερφός εξ αίματος με τον Θεό Οντίν...
Ο Οντίν
Αυτοί οι δύο αδερφοί είναι ένα ακόμα ΔΙΔΥΜΟ κακού - καλού, όπως και τόσα άλλα...
Στην ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ και ΕΠΙΔΕΡΜΙΚΗ οπτική, ο Λόκι συμβολίζει το Κακό Πνεύμα των Σκανδιναβών...
Εσωτερικά όμως τι συμβολίζει;;;
Εσωτερικά, είναι ΑΠΛΑ μια "ενάντια δύναμη", μόνο επειδή ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΘΗΚΕ από την αρχέγονη Αρμονία...
Στο 'Εδδα, είναι ο πατέρας του φοβερού λύκου Φένρις και του φιδιού Μίντγκραντ.
Το φίδι Μίντγκραντ σχεδιάζοντας το Άπειρο με το σώμα του
Όπως ΗΔΗ ανέφερα, είναι ο αδερφός του Οντίν, του καλού και ανδρείου Θεού και άρα, ο Λόκι είναι η ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ...
Μα και στην ταινία ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΤΣΙ έχουν τα πράγματα!!!!
Στην κρίσιμη ερώτηση για το ΠΩΣ θα αντιμετωπίσουν την επίθεση 250,000 μηχανών, χωρίς να πάθουν κάτι οι ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ της ΥΠΟΓΕΙΑΣ ΠΟΛΗΣ, της Σιών, ο μεν Μορφέας προτείνει ΕΠΙΘΕΣΗ και πόλεμο, ενώ ο Λόκ(ι) προτείνει ΑΜΥΝΑ πίσω από τα οχυρά τους!!!!
Αλλά ας ρίξουμε και μια ματιά στη Νιόβη...
Κατά την Ελληνική Μυθολογία, την ΠΛΟΥΣΙΟΤΑΤΗ αυτή μυθολογία που ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν ασχολούμαστε μαζί της ΟΠΩΣ ΘΑ ΑΡΜΟΖΕ ΣΕ ΕΛΛΗΝΕΣ, η Νιόβη σχετίζεται με τους μύθους για την καταγωγή του ΠΡΩΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ...
Λέγεται λοιπόν, πως ο "πρώτος άνθρωπος" που βγήκε από τη λίμνη της Κωπαΐδας, ήταν ο Αλαλκομενεύς, ο οποίος πήρε ως γυναίκα του τη Νιόβη και έτσι, έχουμε στους Βοιωτικούς μύθους τη Νιόβη ως πρώτη μάνα των Ανθρώπων...
Η Νιόβη, η πρώτη Μάνα των Ανθρώπων
Μια κόρη της Νιόβης ήταν και η Μελία (!!!!!), η οποία κατά τους μύθους του Άργους, είχε έναν γιο, τον Φορωνέα, ο οποίος ήταν και ο ΠΡΩΤΟΣ άνθρωπος, που έφτιαξε - οργάνωσε την ΠΡΩΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ...
Σε άλλη εκδοχή των μύθων για τη Νιόβη λέγεται, πως ο Δίας την ερωτεύτηκε και εκείνη του χάρισε τον Άργο και τον Πελασγό...
Όπως και να έχει πάντως, η ΝΙΟΒΗ έχει να κάνει με τους μύθους για τα ΠΡΩΤΑ ΦΥΛΑ ή ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ των Ελλήνων, είτε ως μάνα, είτε ως γιαγιά, είτε ως κόρη...
Αυτή λοιπόν είναι η "άγνωστη" μυθολογική Νιόβη...
Ας δούμε τώρα ποια σχέση μπορεί να έχει με τη ταινία...
Είπαμε ότι ΠΡΩΤΑ ήταν ΖΕΥΓΑΡΙ με τον Μορφέα και ύστερα με τον Λόκ(ι)..
Νομίζω πώς εδώ μας δείχνει την ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ και την ΑΡΜΟΝΙΑ μεταξύ των ΔΥΟ ΙΣΩΝ, αλλά ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ (της Θεότητας;)...
Είναι το αντικείμενο του ΕΡΩΤΑ, του Θεού που δημιουργεί τη ΖΩΗ, την οποία και εμΦΑΝίζει και εμΦΑΝίζεται και ο ΙΔΙΟΣ, μέσα από ένα αυγό, μια ΜΗΤΡΑ (Μatrix) ως ΦΑΝΗΣ - ΕΡΩΣ!!!
Ο Φάνης Έρως μέσα από το Κοσμικό Αυγό της Δημιουργίας
H Κόρη της Ελληνικής Μυθολογικής Νιόβης, η Μελιά, μας οδηγεί ΚΑΙ ΠΑΛΙ στην Σκανδιναβική Μυθολογία και πίσω στον Λόκ(ι) !!!!
Πώς;;;;
Μα αφού η Μελιά, ως δέντρο, είναι το γνωστό μας Κοσμικό Δέντρο, που αλλιώς λέγεται Υγκτρασίλ !!!
Το Υγκτρασίλ
Αυτό το δέντρο είναι το σύμβολο του κόσμου για τους αρχαίους Σκανδιναβούς, το "δέντρο του σύμπαντος, του χρόνου και της ζωής".
Είναι ένα αειθαλές δέντρο, γιατί Νόρνες του Πεπρωμένου το ραντίζουν καθημερινά με το νερό της ζωής από την πηγή Ουρντ.
Οι 3 Νόρνες που κλώθουν το Πεπρωμένο
Έτσι ο Μίντγκραντ, ο γιος του Λόκι (όπως ήδη προανέφερα), το Φίδι του Κοσμικού Κακού που ροκανίζει τις ρίζες της Μελιάς, δε θα καταφέρει να κάνει το κακό που επιδιώκει, μέχρις ότου να δοθεί η "τελευταία μάχη", οπότε η ζωή, ο χρόνος και ο κόσμος θα χαθούν και θα εξαφανιστούν...
Αλλά και ο Μύθος της ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ είχε την τιμητική του (και ήταν μάλλον φυσικό, με μια ΥΠΕΡΟΧΗ Μόνικα Μπελούτσι στον ομώνυμο ρόλο).
Στον Ελληνικό μύθο, όταν η Περσεφόνη έφαγε το ΡΟΔΟΚΟΥΚΙ από το χέρι του συζύγου της Κρονίδη Άδη, έμεινε "δεμένη" με τις ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΤΗΣ και αυτός ήταν ο λόγος που ΞΑΝΑΓΥΡΝΟΥΣΕ στον Κάτω Κόσμο κοντά Του (στον κόσμο της ύλης δηλαδή), για να έχει τη συνέχιση των ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ…
Το ροδοκούκι της Περσεφόνης
Πώς παρουσιάζεται αυτό στην ταινία;
Ο σύζυγος της Περσεφόνης (στην ταινία πάντα), ο Μεροβίγκιο, έδωσε σε μια ΑΛΛΗ γυναίκα ένα ΚΟΜΜΑΤΙ από κέικ ΔΙΚΗΣ ΤΟΥ κατασκευής...
Το αποτέλεσμα ποιο ήταν;;;
Μα να πάνε ΚΑΙ οι δύο στις "γυναικείες τουαλέτες" για μια γρήγορη ερωτική συνεύρεση.ΔΗΛΑΔΗ και στις 2 περιπτώσεις (Ελληνική μυθολογία & ταινία), η γυναίκα έφαγε κάτι από τον σύζυγό της και έτσι, έχασε την ευκαιρία της επιστροφής της στην «πραγματικότητα», έμεινε δηλαδή εγκλωβισμένη μέσα σε ένα Matrix…
Και σήμερα, μήπως το ΣΕΞ, δηλαδή η ΕΝΩΣΗ δεν είναι που ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ την εποχή μας και το δέσιμό μας με την ΥΛΗ;;;
Είναι γεγονός, ότι ΜΟΝΟ με τη σεξουαλική επαφή μπορούν και είναι ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΜΑΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ…
Αλλά και πάλι, για να "μαρτυρήσει" η Περσεφόνη στον Νeo (και την ομάδα του) το ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΛΕΙΔΟΚΡΑΤΟΡΑΣ, δε ζητάει από τον Neo παρά ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΦΙΛΙ !!!
Ένα φιλί που θα της ΘΥΜΙΣΕΙ την ΑΓΑΠΗ και το ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ…
Τώρα ΑΝ σας θυμίζει κάτι το ΦΙΛΙ και η ΠΡΟΔΟΣΙΑ, μακριά ΔΕΝ ΕΙΣΑΣΤΕ...
Ας δούμε τώρα το ΠΩΣ θα φτάσουν στην ΠΗΓΗ του MATRIX...
Ο χρόνος που χρειάζονται για να ΦΤΑΣΟΥΝ είναι: 314 δευτερόλεπτα !!!!
Αν δεν κάνω λάθος, το 3.14 είναι το περίφημο π του κύκλου...
Αλλά ΑΝ διαιρέσουμε το 314 με το 60, τότε έχουμε ένα ΠΑΡΑΞΕΝΟ αποτέλεσμα...
Κάντε τον υπολογισμό και θα βρείτε ότι είναι 5 λεπτά και 24 δευτερόλεπτα!!!
Χοντρικά ΠΕΝΤΕ ΛΕΠΤΑ...
Μα ΠΕΝΤΕ δεν είναι οι ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΜΑΣ;;;;
Μήπως λοιπόν, για να φτάσουμε στην ΠΗΓΗ ΤΟΥ MATRIX, χρειαζόμαστε να ΑΠΟΚΟΠΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΜΑΣ οι οποίες και το ΤΡΟΦΟΔΟΤΟΥΝ αυτό το Matrix;;;
Μήπως χρειάζεται (κατά την ταινία πάντα) ΕΝΑ λεπτό και ΠΕΝΤΕ δευτερόλεπτα (1.05) για ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΑΙΣΘΗΣΗ;;;;
Και ποιο είναι το αποτέλεσμα από αυτό;;;
Μα η ΠΛΗΡΗ ΕΝΩΣΗ με την πηγή του Matrix...
Και η ένωση συμβολίζεται με τον αριθμό ΕΞΙ (6) και το ΕΞΙ (Six - Sex) μας το δίνει και ο ΑΝΑΛΟΓΟΣ χρόνος για την αποκοπή της ΚΑΘΕ ΜΙΑΣ ΑΙΣΘΗΣΗΣ...
1.05 = 1 + 0 + 5 = 6 (ΕΞΙ) !!!!!!!
Τελικά, ο ήρωάς μας τα ΚΑΤΑΦΕΡΕ και έφτασε στην ΠΗΓΗ του Matrix...
Μόλις ανοίγει την ΠΟΡΤΑ, βρίσκεται σε ένα δωμάτιο γεμάτο από οθόνες και με έναν τύπο να κάθεται στη μέση του δωματίου ντυμένο στα λευκά...
"Ποιος είσαι εσύ", τον ρωτά έκπληκτος ο Νeo...
"Είμαι ο ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ του Μatrix", απαντά Εκείνος...
Δηλαδή ήταν αυτός που κατασκεύασε - ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ το ΜΑΤΡΙΞ...
Και εκεί του αποκαλύπτει ότι ΑΥΤΟ ΤΟ ΜATRIX δεν ήταν το ΠΡΩΤΟ, αλλά το ΠΕΜΠΤΟ !!!!!!!!!!
Και πώς εκείνοι που το συναποτελούν, είναι τα ΑΚΡΙΒΗ "αντίγραφα" του πρώτου, του δεύτερου κλπ, κλπ...
Δηλαδή, του ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ το μυστικό, ότι προϋπήρξαν από τον Neo άλλοι ΠΕΝΤΕ ΕΚΛΕΚΤΟΙ....
Εδώ κρύβεται η Θεοσοφική θεώρηση του κόσμου και της Δημιουργίας του με τις ΕΠΤΑ ΡΙΖΕΣ ΦΥΛΕΣ, αλλά και αυτή του Ησιόδου, που μιλά για ΤΑ ΕΠΤΑ ΓΕΝΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ (εμείς είμαστε στην ΠΕΜΠΤΗ)...
Επίσης, κρύβει τη Βουδιστική και Ινδουιστική άποψη περί του κόσμου τόσο ως Maya (Βουδισμό), όσο και ότι ο κόσμος είναι μια ΕΚΠΝΟΗ του Βράχμα (Ινδουισμό).
Το θέμα λοιπόν, της ταινίας έχει να κάνει ΟΧΙ με την ΕΚΠΝΟΗ ΤΟΥ (δημιουργία), αλλά με την ΕΙΣΠΝΟΗ ΤΟΥ (απεκδήλωση του κόσμου)…
Μια σχηματική απεικόνιση της διάλυσης των κόσμων
Το γνωστό Πραλάγια με τους κύκλους των Μανβατάρα (κατά τη Θεοσοφία)…
Η Θεοσοφική άποψη για τη Δημιουργία του Κόσμου και τη διάρκειά της
Να σας θυμίσω λοιπόν, πώς στη διαδικασία της 2ης μύησης του Neo που προανέφερα, ο Αρχιτέκτονας του Matrix του ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ, ότι ΟΤΑΝ καταστραφεί η ανθρωπότητα, δε θα είναι η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ αλλά η ΠΕΜΠΤΗ (ρίζες φυλές κλπ, κλπ)...
Του δίνει δηλαδή ΣΤΟΙΧΕΙΑ για να ΚΡΙΝΕΙ ΟΡΘΑ στην ΕΠΙΛΟΓΗ που του έθεσε...
Δηλαδή, αν επέλεγε την ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ, θα ήταν «μάταιο», αφού η ανθρωπότητα είναι βέβαιο, ότι θα καταστραφεί για ακόμα δύο φορές σύμφωνα με το Ησίοδο & την Θεοσοφία, που μιλούν για ΕΠΤΑ γένη ή ΕΠΤΑ ρίζες φυλές της ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ.
Αλλά ας βάλω εδώ μια τελεία.
Αντιλαμβάνομαι, ότι η πληθώρα των στοιχείων που σας παρέθεσα, κάνει την κατανόηση του άρθρου ακόμα πιο δύσκολη, αλλά όταν κάποιος ασχολείται με το MATRIX, αναρωτιέμαι πόσο «εύκολα» μπορεί να το κατανοήσει;;;
Το MATRIX, από την κατασκευή του, είναι από τα πλέον ακατανόητα θέματα προς διερεύνηση, γι’ αυτό προτείνω, να ξαναδείτε την ταινία (και τις 3) και να συλλογιστείτε το κατά πόσο ΕΜΕΙΣ ΤΩΡΑ ζούμε μέσα σε ένα MATRIX…
Σε ένα MATRIX, του οποίου ο ήρωας Neo, δε θα είναι ο Κιάνου Ριβς, αλλά εμείς οι ίδιοι…

από τονΚέλσο το Φιλαλήθη

http://www.mystica.gr/matrix.htm

Πολεμιστής; Ποιος πολεμιστής; Ποιον πολεμά;

O φίλος μας και μέλος της ομάδας Α. (γνωστός και με το ψευδώνυμο Ζούνης), έστειλε μια πάντα επίκαιρη συνέντευξη της Φλορίντα, της Ταΐσα και της Κάρολ... Παραθέτω δύο σημεία με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την μελέτη του όρου "πολεμιστής".

Οι µάγοι ισχυρίζονται ότι το µόνο πράµα που υπάρχει για µας ως ανθρώπινα όντα, είναι το ΕΓΩ, ΕΓΩ και µόνο ΕΓΩ. Κάτω από τέτοιες συνθήκες, το µόνο δυνατό κατόρθωµα, είναι αυτό που µε τον οποιονδήποτε τρόπο ικανοποιεί το Εγώ. Και εξ ορισµού, οτιδήποτε αφορά στο ατοµικό ΕΓΩ, µόνο σε οργή και προσβολή µπορεί να οδηγήσει.

...δεν χρησιµοποιούµε λέξεις όπως «αγάπη» ή «θρησκεία» γιατί το µεγάλο Ναγουάλ (ο Δον Χουάν) µας έπεισε ότι είναι κενές αξίες. Όχι η αγάπη η η θρησκεία ως έννοιες, αλλά η χρησιµοποίηση αυτών των δυο λέξεων. Η διαφωνία του είχε ως εξής: Εάν στ'αλήθεια θεωρούµε τους εαυτούς µας αθάνατα πλάσµατα που έχουν την πολυτέλεια να ζουν µεταξύ γιγαντιαίων αντιφάσεων και ατέλειωτης φιλαυτίας, εάν το µόνο που µετράει για µας είναι η προσωπική απόλαυση, πως µπορούµε να κάνουµε την αγάπη η τη θρησκεία κάτι αυθεντικό; Για το µεγάλο Ναγουάλ, αυτές οι σκέψεις είναι ανέµπνευστες, άψυχες λέξεις που κανένας δεν είναι προετοιµασµένος να συγκρατήσει.

Οπότε με την παρέμβαση του Α. ξεκινάω από το 3ο... Ποιον πολεμά ο πολεμιστής;

Μία απάντηση εδώ αρκεί - το ΕΓΩ. Δεν είναι όμως εύκολα τα πράγματα. Ο εγωισμός καραδοκεί πίσω από τα πιο "αλτρουιστικά" πράγματα. Να δώσω την πεντάρα μου στον ζητιάνο. Γιατί όμως αλήθεια; Τι θα επιτύχω αν το κάνω αυτό; Μία λύση υπάρχει εδώ - "να μη γνωρίζει η δεξιά τι ποιεί η αριστερά"!

Ο μέσος άνθρωπος είναι πολύ απασχολημένος με το να του αρέσουν οι άλλοι και να είναι αρεστός ο ίδιος. Στον πολεμιστή όμως απλώς του αρέσει κάποιος κι αυτό είναι όλο. Του αρέσει οποιοσδήποτε ή οποιαδήποτε θέλει, απλά για την "πλάκα" του...

Το ΕΓΩ καραδοκεί στις πιο ιδιαίτερες στιγμές του πολεμιστή. Είναι εκεί ως ύπουλος αντίπαλος να καταβροχθίσει τα ταλέντα του πολεμιστή, να τα κάνει όλα βορά στην υπηρεσία της ιδιοτέλειας. Θαυμάστε με - δείτε με. Αυτός είμαι. Ακόμα και η λέξη "αυτοπεποίθηση" μέσα από τα μάτια του ΕΓΩ, έχει καταντήσει να σημαίνει αλλαζονεία.

Το να αισθάνεται κανείς σημαντικός, τον κάνει βαρύ, αδέξιο και ματαιόδοξο. Για να είναι κανείς πολεμιστής χρειάζεται να είναι κανείς ελαφρύς και ρευστός.

Άρα η σημαντικότητα είναι συστατικό του ΕΓΩισμού. Σε αυτό ο πολεμιστής αντιπαραβάλει την ταπεινότητα.

Η ταπεινότητα του πολεμιστή δεν είναι η ταπεινότητα του ζητιάνου. Ο πολεμιστής δε χαμηλώνει το κεφάλι του για κανέναν, αλλά ταυτόχρονα δεν επιτρέπει να χαμηλώσει και κανείς το κεφάλι του για εκείνον. Ο ζητιάνος από την άλλη, πέφτει στα γόνατα με το πέσιμο ενός καπέλου και σκουπίζει τα πόδια εκείνου που θεωρεί σημαντικότερο από τον ίδιο. Αλλά την ίδια στιγμή, απαιτεί κάποιος κατώτερος από αυτόν να σκουπίσει το πάτωμα για αυτόν.

Ζητάμε ένα άλλο είδος αυτοπεποίθησης.

Η αυτοπεποίθηση του πολεμιστή δεν είναι η αυτοπεποίθηση του μέσου ανθρώπου. Ο μέσος άνθρωπος αναζητεί τη βεβαιότητα στα μάτια του περαστικού που τον κοιτάει και το λέει αυτό αυτοπεποίθηση. Ο πολεμιστής ζητά την αψογοσύνη στα ίδια του τα μάτια και το ονομάζει αυτό ταπεινότητα.

Ο υπέρτατος στόχος είναι να μπορέσουμε να ζήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Αυτό που μετράει για έναν πολεμιστή είναι ότι είναι ζωντανός. Η ζωή από μόνη της αρκεί, επαρκεί και είναι ολοκληρωμένη. Για το λόγο αυτό, μπορεί να πει κανείς χωρίς να είναι θρασύς ότι το βίωμα των βιωμάτων είναι το να είναι κανείς ζωντανός.

Ο πολεμιστής είναι κυνηγός. Υπολογίζει τα πάντα. Αυτό είναι έλεγχος. Όταν τελειώσουν οι υπολογισμοί του, δρα. Αφήνεται. Αυτό είναι παράδοση, παραίτηση. Ο πολεμιστής δεν είναι ένα φύλλο στο έλεος του ανέμου. Κανείς δεν μπορεί να τον πιέσει. Κανείς δεν μπορεί να τον αναγκάσει να κάνει πράγματα ενάντια στον εαυτό του ή την κρίση του. Ένας πολεμιστής είναι συντονισμένος στο να επιβιώνει, και επιβιώνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Ωστόσο όταν τα βάζουμε με τον εγωισμό χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί - ιδιαίτερα εφόσον όπως είδαμε ο εγωισμός μπορεί να (και έχει) μασκαρευτεί στο αντίθετο του. Στα φιλανθρωπικά χαμόγελα και την φιλία της κάμερας. Αλλά...

Οι πολεμιστές δεν κερδίζουν μάχες με το να χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο, αλλά με το να προσπερνάνε τους τοίχους. Οι πολεμιστές περνάνε πάνω από τους τοίχους, δεν τους ισοπεδώνουν.

Και για το τέλος δύο πολύ βασικά χαρακτηριστικά του πολεμιστή - η "επιτομή" του πολεμιστή!...

Η βασική διαφορά μεταξύ ενός συνηθισμένου ανθρώπου και ενός πολεμιστή είναι ότι ο πολεμιστής βλέπει τα πάντα ως πρόκληση, ενώ ένας συνηθισμένος άνθρωπος παίρνει τα πάντα σαν ευχή ή κατάρα.

Η αναζήτηση της τελειότητας του πνεύματος ενός πολεμιστή είναι το μόνο έργο που είναι αντάξιο της θνητότητας μας και της ανθρώπινης ιδιότητας μας.

Ατόφιος

Η 'θέση χωρίς οίκτο'

Συζητάμε μεταξύ μας πολύ συχνά για τη σημασία των σταθμών των ηρώων και το τι μπορεί να σηματοδοτούν... Πράγματι, η συμβολική σημασία του μύθου είναι σημαντικότατη και ανεξάντλητη. Αυτό που ίσως μερικές φορές να ξεχνάμε, είναι ότι προκειμένου εμείς οι ίδιοι να αρχίσουμε το ηρωικό ταξίδι, είναι απαραίτητο να τοποθετήσουμε το σημείο συναρμογής μας στη "θέση χωρίς οίκτο".

Φαντάζομαι αυτούς που δεν έχουν ασχοληθεί με τον κο. Καστανέντα, να με κοιτάνε με γουρλωμένα τα μάτια τους τώρα και να λένε "τι λέει αυτός τώρα..." Μη βιάζεστε...! Σκεφτείτε το έτσι. Πρέπει να βρεθούμε σε εκείνη τη θέση που θα μας βγάλει από την ταύτιση με το ρόλο του θύματος που τόσο λατρεύουμε να παίζουμε στη ζωή μας. Σας κάνει περισσότερο νόημα τώρα; Ίσως αν προσθέσω και το γεγονός ότι θα πρέπει να ανέλθουμε στο επίπεδο της αφοβίας του Θεού παρά να ζητάμε από τον Θεό να κατέλθει στο επίπεδο του φόβου μας; (κάτι που είδα στην Caroline Myss και πραγματικά μου φάνηκε εξαιρετική σύλληψη).

Εν πάσει περιπτώσει... Σημασία έχει ότι είμαστε γεμάτοι από ψυχικούς κόμπους και κολπάκια-τρικ επιβίωσης που το μόνο που κάνουν είναι να μας απομυζούν ενέργεια. Μια άλλη ονομασία για αυτά τα τρικ είναι και συμφωνίες... Συμφωνίες του στυλ "Εγώ δε θα ξανα-αγαπήσω" (όχι απαραίτητα με φωνή Καζαντζίδη), "κανείς δε με καταλαβαίνει γι'αυτό κι εγώ..." και τα συναφή. Αυτό που όμως αδυνατούμε να δούμε είναι τον περίσσιο εγωισμό που κρύβεται πίσω από αυτές τις "αθώες" και κατά πολλούς "ανθρώπινες" αδυναμίες ή για άλλους ακόμα και "ανθρώπινες ιδιότητες". Χρειάζεται όμως να είμαστε αμείλικτοι μαζί μας γιατί μέσα από τον αυτο-οίκτο μας είναι αυτές οι συμφωνίες και αυτοί οι ψυχικοί κόμποι που μας ρουφάνε ενέργεια...

Παίρνοντας αφορμή από τον πολεμιστή που υποδεικνύει ο Καστανέντα, έγραψε και ο Τόμας ένα βιβλίο που το ονομάζει Δημιουργική Νίκη (Creative Victory) και κάνει μια σύνοψη και αναδόμηση του κειμένου σύμφωνα με την κατανόηση του. Παραθέτω εδώ ένα απόσπασμα για αυτό που συζητάμε...

Είμαι ο πολεμιστής που ξαποσταίνει
Έχω θρυμματίσει τον καθρέφτη
της ίδιας μου της αυτο-ανάκλασης

Τα μάτια του πολεμιστή που ξαποσταίνει λάμπουν με τη λάμψη του αδυσώπητου και καταφέρνουν πράγματι να καλέσουν τον Σκοπό. Αυτές οι δηλώσεις είναι πέρα από τη νοητική κατανόηση του μέσου ατόμου, επειδή το αδυσώπητο σύμφωνα με τον ορισμό των Τολτέκων είναι μια έννοια πέρα από τη γλώσσα και τις ερμηνείες. Το αδυσώπητο είναι μια κατάσταση ύπαρξης που μπορεί να βιωθεί μόνο από άτομα που έχουν αρκετή προσωπική δύναμη για να φτάσουν στη "θέση χωρίς οίκτο".
Το αδυσώπητο των πολεμιστών δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια θέση του σημείου συναρμογής, ένα επίπεδο πρόθεσης που οι πολεμιστές έχουν καταφέρει να φθάσουν. Δεν είναι σκληρότητα ή βαναυσότητα, ούτε θέμα του να είναι κάποιος πικρόχολος ή κακός. Τουναντίον, είναι μια κατάσταση επίγνωσης που αντανακλά μια άψογη αποστασιοποίηση, μια κατάσταση πλήρους αδιαφορίας στον ίδιο μας τον αυτο-οίκτο.
Το αδυσώπητο εξυπηρετεί τον πολεμιστή, όχι σαν μια στρατηγική για τον έλεγχο και την κατάκτηση των άλλων, αλλά σαν μια επέκταση της άψογης αναζήτησης για την "ανιδιοτέλεια" (την κατάσταση πέρα από το εγώ). Το αδυσώπητο είναι η πρώτη αρχή της μαγείας, και το αδυσώπητο είναι η βάση της νηφαλιότητας του πολεμιστή και η βάση της ήρεμης εσωτερικής μας δύναμης.

Ατόφιος

Ασκητική - Νίκος Καζαντζάκης

ΚΥΚΛΩΠΕΣ

Κύκλωπες παιδιά του Ποσειδώνα, κάτοικοι σε βαθουλές σπηλιές.
Αναπληρωματικοί οδηγοί της ανθρωπότητας – Αισθητήρια- ή οι λεπτότεροι κραδασμοί του φυσικού κόσμου, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την Ανθρώπινη δεκτικότητα ;

Όταν ο Οδυσσέας τύφλωσε τον Πολύφημο, εξόργισε τον Ποσειδώνα, ο οποίος ορκίστηκε να μην τον αφήσει ποτέ να επιστρέψει στην Ιθάκη.
Ποσειδώνας, εξουσιαστής συναισθηματικών και ψυχικών κέντρων. Γιος του ο Πολύφημος, ξακουστός και φημισμένος.

Μήπως το βρέφος – ουσία αγνή χωρίς καταγραφές, χωρίς μνήμες – που έρχεται στη ζωή και αισθάνεται και αντιλαμβάνεται με ένα εσωτερικό ειδικό όργανο που καταλήγει στην ΥΠΟΦΥΣΗ, που βρίσκεται στη ρίζα της μύτης και έχει την έδρα του στο κέντρο του εγκεφάλου στην ΕΠΙΦΥΣΗ -τρίτο μάτι- Κύκλωπας ;

Κι ενώ ξεκινά η ζωή και η ΟΥΣΙΑ στον άνθρωπο είναι αγνή, σιγά-σιγά με τον χρόνο, τα οπτικά ερεθίσματα, τον λόγο και τις σκέψεις, αυτό που έχει σαν εσωτερική αντίληψη, ατονεί και εξαφανίζεται και μένει ο άνθρωπος χωρίς το εσωτερικό ΦΩΣ.

Χωρίς εσωτερική όραση και επικεντρωμένος στα υλικά, πορεύεται καθένας από μας μέχρι να βρεθεί αντιμέτωπος με τον Κύκλωπά του.
Με την κατάκτηση της εσωτερικής δύναμης αποδυναμώνεις φόβο, θυμό, υπερηφάνεια, λαγνεία, λαιμαργία, πεποιθήσεις, εμμονές, ψυχώσεις και όλα αυτά που κοίμιζαν και σου έπαιρναν την ενέργεια!

Ο Κύκλωπας τυφλώνεται. Τυφλώνεται πλέον το μονοδιάστατο και ανοίγουν και τα άλλα κανάλια και βλέπεις τρισδιάστατα, το οπτικό πεδίο μεγαλώνει, ανοίγεις χώρο, δεν φαντάζεσαι. Ανιχνεύεις τι σε τυραννά και τι σε κατατρώγει.

Η τύφλωση γίνεται ΦΩΣ και σε αφυπνίζει.
Κύκλωπας είναι ο δρόμος –κύκλος- ( από εκεί που ξεκινάς και επιστρέφεις) της ΓΝΩΣΗΣ και η αποβολή όλων, όσων άσχημων σωρευτήκαν μέσα σου μια ζωή!

Σ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΘΥΜΙΣΟΥ....

Μες τη δουλειά σου να φοράς
της νιότης την ΕΛΠΙΔΑ
να λούζεσαι στα χρώματα
να πλημμυρίζεις ΗΛΙΟ.
Σκαλιά να κάνεις να πατάς
την άρνηση, τον πόνο.
Απ΄τον ΣΚΟΠΟ να έρχεσαι
τον στόχο να μην χάνεις
ΞΑΠΟΣΤΑΙΝΕ, ΧΑΛΑΡΩΝΕ
ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΓΙΓΑΝΤΩΝΕ

Φώνια

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Είναι ο μεγάλος Οδυσσέας, εκείνος που είπε να γίνει το
ξύλινο άλογο και οι Αχαιοί κερδίσανε την Τροία.
Φαντάζομαι πως έρχεται να μ' αρμηνέψει πώς να φτιάξω
κι εγώ ένα ξύλινο άλογο για να κερδίσω τη δική μου Τροία.

Γράφει ο Σεφέρης στο ¨Πάνω σε ένα ξένο στίχο¨ .

Πόσο θαυμάζουμε τον Οδυσσέα και πόσο νιώθουμε ότι και μείς σήμερα χρειαζόμαστε ένα ξύλινο άλογο για να κερδίσουμε την δική μας προσωπική για τον καθένα Τροία :

Ένας Οδυσσέας μαχητής και ανθρώπινος με πάθη, λάθη, αδυναμίες, πονηριές, διλλήματα, μήπως κάτι απο μας θυμίζει :

Ένας κατ ανάγκην ήρωας όπως πολλοί που βρεθήκαμε σε έναν πόλεμο σε ένα ταξίδι ζωής και επιλέγουμε να δώσουμε τις μάχες μας για να μάθουμε πρώτα ποια είναι η Ιθάκη μας και αν προλάβουμε σε αυτή τη ζωή να φτάσουμε σε αυτήν την Ιθάκη μας .
Aς μην ξεχνάμε… σημαντικό είναι το ταξίδι... ο δρόμος του πολεμιστή...

Ο Οδυσσέας δεν είχε επιλέξει να γίνει ήρωας όμως αντιμετώπισε κάθε κατάσταση χωρίς μεμψιμοιρία με θάρρος και γενναιότητα για να πετύχει τον στόχο του να φτάσει στην Ιθάκη...

Η Τροία δεν ήταν προσωπικός στόχος του Οδυσσέα όμως την κατέκτησε, ήταν ένας σταθμός για την Ιθάκη του και τον αποδέχθηκε προκειμένου να προχωρήσει. Πόσες φορές κυνηγάμε να κατακτήσουμε μια Τροία που δεν είναι δικιά μας και χάνουμε τον δρόμο για την Ιθάκη μας ;

12 σταθμοί εξέλιξης, 12 μάχες….. 12 άθλοι ; Δεν σταμάτησε να προχωρά προς το στόχο δεν δέχτηκε ότι έχασε …. όσες φορές και αν οι άλλοι το πίστεψαν ……ότι κι αν συνέβη...

Και μετά την Τροία;
Όταν η πόλη της Τροίας κυριεύθηκε από τους Αχαιούς, μετά από δεκάχρονο πόλεμο, πολλοί από τους νικητές προέβησαν σε ακρότητες. Σκότωσαν πολλούς αμάχους, γυναίκες και παιδιά, αλλά και αιχμάλωτους στρατιώτες.
Σκότωσαν ακόμη και αυτούς που ζητούσαν άσυλο μέσα στους ιερούς ναούς των Θεών. Οι λιγοστοί επιζώντες, γυναίκες επί το πλείστον, μεταφέρθηκαν στα καράβια για να χρησιμοποιηθούν ως σκλάβες μετά την επιστροφή στην πατρίδα του καθενός.
Στο τέλος της Ιλιάδας αναφέρεται η ολοκληρωτική λεηλασία, καταστροφή και ισοπέδωση της πόλης, δεν άφησαν όρθιους ούτε τους ιερούς ναούς των θεών.
Μετά την λήξη του πολέμου, ο Οδυσσέας, όπως όλοι, πήρε το δρόμο της επιστροφής για την Ιθάκη. Για τις προσβολές κατά των Θεών όμως που διέπραξε στην Τροία (ύβρεις) επήλθε η τιμωρία του (νέμεσης), δεκάχρονη περιπλάνηση πριν φτάσει στην Ιθάκη.
Αρχικά, για τον Οδυσσέα, οι Θεοί δεν είχαν αποφασίσει για μια τόσο μεγάλη τιμωρία αλλά όταν ο Οδυσσέας τύφλωσε τον Πολύφημο, εξόργισε τον Ποσειδώνα, ο οποίος ορκίστηκε να μην τον αφήσει ποτέ να επιστρέψει στην Ιθάκη. Όλες οι περιπέτειες και περιπλανήσεις περιγράφονται λεπτομερώς από τον Όμηρο στην Οδύσσεια.
Ξεκινώντας από την Τροία ο Οδυσσέας είχε στην διάθεσή του 12 καράβια, μέσα στα οποία επέβαιναν οι Ιθακίσιοι συμπολεμιστές του. Οι περιπλανήσεις τους αρχίζουν με την πλεύση και την μάχη στην χώρα των Κικόνων, την περιπέτεια στη χώρα των Λοτοφάγων και στην συνέχεια στη χώρα των Κυκλώπων, όπου παγιδεύτηκαν στη σπηλιά του Πολύφημου και ο Οδυσσέας τον τύφλωσε, επισύροντας το μένος του Ποσειδώνα.
Έπειτα έφτασαν στο νησί του Αιόλου, όπου ο ομώνυμος Θεός του παρέδωσε ένα ασκί που περιείχε όλους τους ανέμους εκτός από τους ευνοϊκούς, για να επιστρέψει αμέσως στην Ιθάκη. Πλησιάζοντας όμως στην Ιθάκη, οι σύντροφοι του Οδυσσέα ανοίγουν στο σάκο, προκαλώντας καταιγίδα που καταστρέφει 11 καράβια και παρασέρνει αυτό του Οδυσσέα μέχρι το νησί των Λαιστρηγόνων. Από εκεί πάνε στο νησί της Κίρκης, μια μάγισσα που μεταμόρφωσε πολλούς από το πλήρωμα σε ζώα. Ένα χρόνο αργότερα, και αφού έχει κατέβει στον Άδη για να συναντήσει τον Τειρεσία, φεύγοντας από το νησί της Κίρκης, περνάνε από το στενό των Σειρήνων, το στενό της Σκύλας και της Χάρυβδης και φτάνουν αποδεκατισμένοι στον νησί του Θεού Ήλιου.
Στο νησί του Ήλιου, οι εναπομείναντες σύντροφοί του βρίσκουν το θάνατο και αυτός παρασυρόμενος από τα κύματα φτάνει μόνος του στο νησί της Καλυψώς. Με την Καλυψώ μένει για 7 χρόνια πριν αποχωρίσει με μια σχεδία και, μετά την τρικυμία που προκαλεί ο Ποσειδώνας, καταλήγει στο νησί των Φαιάκων.Εκεί περιμαζεύεται από την Ναυσικά και βρίσκει καταφύγιο στην Αυλή του βασιλιά Αλκίνοου, όπου τελικά αποκαλύπτει την πραγματική του ταυτότητα και συγκινεί όλους με την αφήγηση των περιπλανήσεων του (σημείο όπου ξεκινάει η Οδύσσεια). Με την βοήθεια του Αλκίνοου και έπειτα από νέα τρικυμία ο Οδυσσέας καταφέρνει τελικά, μετά από 10 χρόνια, να φτάσει στην Ιθάκη.
Ήξερε ότι έπρεπε να περάσει αυτούς τους σταθμούς και είχε την πίστη ότι θα τα καταφέρει… H Ιθάκη και η Πηνελόπη ήταν πάντα στο μυαλό του…

Τι ήταν η Ιθάκη για τον Οδυσσέα : Γιατί άξιξε περισσότερο από την αθανασία και την αιώνια νεότητα που του έταξε η Νύμφη Καλυψώ; Γιατί έμεινε 7 χρόνια; Μήπως και ο Οδυσσέας βρέθηκε σε δίλλημα να ξεχάσει την Ιθάκη ; Το όχι ποτέ, δεν του ταιριάζει… είχε τις δικές μας ανθρώπινες αδυναμίες… Δεν ήταν θεός ούτε καν ημίθεος…

Όμως έστω κι αν πέρασε βράδια στο νησί της Καλυψώς που αναρωτήθηκε αν πρέπει να παραιτηθεί από αυτό τον στόχο ξυπνούσε την επόμενη μέρα έτοιμος για το ταξίδι…

Ήθελε να κατακτήσει κάθετι καινούργιο στην διάρκεια του ταξιδιού γνωρίζοντας το. Προτιμούσε την διπλωματία την χρήση του μυαλού παρά την μάχη η επιβολή του ήταν πάντα διαννοητική όχι επιβολή δύναμης. H κατάκτηση ήταν ειρηνική κατακτούσε γνωρίζοντας τον κάθε αντίπαλο.

Ήταν εύκολο το ταξίδι η εξέλιξη η κατάκτηση της γνώσης ;
Το όνομα «Οδυσσεύς», που προέρχεται από το ρήμα «οδύσσομαι» (οργίζομαι, μισώ κάποιον) και σημαίνει εξοργισμένος, αλλά και ο μισούμενος από τους θεούς, αυτός που έδωσε αφορμές δυσαρέσκειας, πιστεύεται ότι του το έδωσε ο παππούς του (από την πλευρά της μητέρας του), ο Αυτόλυκος. Αυτή η εκδοχή στηρίζεται στο γεγονός ότι ο Οδυσσέας μισεί τους Θεούς και οι Θεοί μισούν τον Οδυσσέα.
Σύμφωνα με τον Όμηρο το όνομα σημαίνει «γιος της πέτρας», αλλά πιο πιθανό είναι να συγγενεύει ετυμολογικά με την λέξη «οδηγός».
Μπορεί επίσης να σημαίνει «πόνος» με την έννοια «αυτός που προκαλεί και αισθάνεται πόνο» - δεν είναι τυχαίο ότι αισθάνεται έναν διαρκή πόνο πνευματικό ή/και σωματικό - δηλαδή, προκαλεί πόνο σε κάποιον άλλο και παράλληλα κάποιος άλλος σ΄αυτόν.
Μήπως ο δρόμος προς την αυτογνωσία αν αυτή είναι η Ιθάκη περιλαμβάνει πόνο σωματικό και πνευματικό και ίσως το πιο μεγάλο δίλημμα μας είναι αν είμαστε διατεθειμένοι να τον περάσουμε ….και ίσως αν έχουμε επιλογή ;
O Oδυσσέας προσπάθησε να αποφύγει την εκστρατεία… είχε επιλογή; και όταν δεν μπόρεσε να το αποτρέψει;
Όταν η Ελένη απήχθη από τον Πάρη της Τροίας (γεγονός που προκάλεσε τον Τρωικό πόλεμο), οι μνηστήρες κλήθηκαν να τιμήσουν τον όρκο τους και να βοηθήσουν τον Μενέλαο να πάρει πίσω την Ελένη. Σύμφωνα με τον Όμηρο, ο Οδυσσέας γνώριζε από χρησμό ότι θα επέστρεφε μετά από 20 χρόνια και γι' αυτό δεν ήθελε να συμμετάσχει στην εκστρατεία. Για να απαλλαγεί από την επιστράτευση παρίστανε τον τρελό, η απάτη του όμως έγινε αντιληπτή και αποκαλύφθηκε από τον Παλαμήδη και έκτοτε ο Οδυσσέας αφιερώθηκε στην επιτυχία της εκστρατείας. Κατ' άλλους, ο αδερφός του Μενέλαου, Αγαμέμνων, επισκέφτηκε τον Οδυσσέα στην Ιθάκη και έπειτα από μεγάλο κόπο τον έπεισε να συμμετάσχει στην Τρωική εκστρατεία
Είχε ηθικούς φραγμούς προκειμένου να πετύχει τον στόχο του :

Στα μετά-ομηρικά έπη ο Οδυσσέας παρουσιάζεται ως ένας δολοπλόκος χαρακτήρας που δεν έχει αρετές και ηθικούς φραγμούς.

Στο έργο «Κύπρια έπη» αναφέρεται ότι παρίστανε τον τρελό, οργώνοντας και σπέρνοντας τα χωράφια του με αλάτι αντί για σπόρους, με σκοπό να μη λάβει μέρος στην εκστρατεία. Όταν μάλιστα ο Παλαμήδης αποκάλυψε την αλήθεια αναγκάζοντάς τον να εκστρατεύσει, ο Οδυσσέας τον σκότωσε με την βοήθεια του Διομήδη.

Στη «Μικρή Ιλιάδα» πάλι, ο Οδυσσέας προσπαθεί χωρίς αποτέλεσμα να δολοφονήσει τον Διομήδη για να οικειοποιηθεί τη δόξα από την κλοπή του παλλαδίου, ενώ αργότερα σκοτώνει και τον μικρό γιο του Έκτορα, Αστυάνακτα.

Λέγεται ακόμη ότι ο Οδυσσέας ήταν αυτός που σχεδίασε τον ερχομό της Ιφιγένειας, με το πρόσχημα ότι θα παντρευτεί τον Αχιλλέα, για να θυσιαστεί επειδή δεν είχαν ούριο άνεμο.

Κατά καιρούς πολλοί συγγραφείς εμπνεύστηκαν από την ιστορία του Οδυσσέα και την τροποποίησαν λιγότερο ή περισσότερο. Οι κλασικοί Έλληνες συγραφείς που ασχολήθηκαν με τον Οδυσσέα (Ευριπίδης, Πίνδαρος, Σοφοκλής) τον σέβονταν για την πονηριά και την εξυπνάδα του και τον παρουσίαζαν ως έναν τίμιο πολεμιστή και βασιλιά.

Οι ρωμαίοι συγγραφείς ήταν διχασμένοι καθώς κάποιοι τον κατέκριναν (Βιργίλιος, Στάτιος) και κάποιοι τον τιμούσαν (Οράτιος, Οβίδιος).
Ακόμη πιο μεταγενέστεροι συγγραφείς που ασχολήθηκαν μαζί του είναι οι Καλντερόν, Δάντης, Τζοβάνι Πάσκολι Τένισον, Νίκος Καζαντζάκης και Τζείμς Τζοις .

Ποιος ήταν λοιπόν ο Οδυσσέας; Τι τον παρακινούσε τόσο έντονα να γυρίσει στην Ιθάκη; H Πηνελόπη;

H γερή αρματωσιά μιας αγάπης ;

Όποιος και αν ήταν θα σας θυμίσω πάλι ….

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ. ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΑΝ ΣΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ, ΕΝΙΩΘΕ ΓΕΡΗ ΤΗΝ ΑΡΜΑΤΩΣΙΑ ΜΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣ, ΑΠΛΩΜΕΝΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΟΡΜΙ ΤΟΥ, ΣΑΝ ΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΟΠΟΥ ΒΟΥΙΖΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ.
"Πάνω σ' έναν ξένο στίχο"

Ιθάκη

 
Attributed to: chris&susieking

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι
που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·
σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν' ο προορισμός σου.
Aλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ' έδωσε τ' ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.