ΚΥΚΛΩΠΕΣ

Κύκλωπες παιδιά του Ποσειδώνα, κάτοικοι σε βαθουλές σπηλιές.
Αναπληρωματικοί οδηγοί της ανθρωπότητας – Αισθητήρια- ή οι λεπτότεροι κραδασμοί του φυσικού κόσμου, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την Ανθρώπινη δεκτικότητα ;

Όταν ο Οδυσσέας τύφλωσε τον Πολύφημο, εξόργισε τον Ποσειδώνα, ο οποίος ορκίστηκε να μην τον αφήσει ποτέ να επιστρέψει στην Ιθάκη.
Ποσειδώνας, εξουσιαστής συναισθηματικών και ψυχικών κέντρων. Γιος του ο Πολύφημος, ξακουστός και φημισμένος.

Μήπως το βρέφος – ουσία αγνή χωρίς καταγραφές, χωρίς μνήμες – που έρχεται στη ζωή και αισθάνεται και αντιλαμβάνεται με ένα εσωτερικό ειδικό όργανο που καταλήγει στην ΥΠΟΦΥΣΗ, που βρίσκεται στη ρίζα της μύτης και έχει την έδρα του στο κέντρο του εγκεφάλου στην ΕΠΙΦΥΣΗ -τρίτο μάτι- Κύκλωπας ;

Κι ενώ ξεκινά η ζωή και η ΟΥΣΙΑ στον άνθρωπο είναι αγνή, σιγά-σιγά με τον χρόνο, τα οπτικά ερεθίσματα, τον λόγο και τις σκέψεις, αυτό που έχει σαν εσωτερική αντίληψη, ατονεί και εξαφανίζεται και μένει ο άνθρωπος χωρίς το εσωτερικό ΦΩΣ.

Χωρίς εσωτερική όραση και επικεντρωμένος στα υλικά, πορεύεται καθένας από μας μέχρι να βρεθεί αντιμέτωπος με τον Κύκλωπά του.
Με την κατάκτηση της εσωτερικής δύναμης αποδυναμώνεις φόβο, θυμό, υπερηφάνεια, λαγνεία, λαιμαργία, πεποιθήσεις, εμμονές, ψυχώσεις και όλα αυτά που κοίμιζαν και σου έπαιρναν την ενέργεια!

Ο Κύκλωπας τυφλώνεται. Τυφλώνεται πλέον το μονοδιάστατο και ανοίγουν και τα άλλα κανάλια και βλέπεις τρισδιάστατα, το οπτικό πεδίο μεγαλώνει, ανοίγεις χώρο, δεν φαντάζεσαι. Ανιχνεύεις τι σε τυραννά και τι σε κατατρώγει.

Η τύφλωση γίνεται ΦΩΣ και σε αφυπνίζει.
Κύκλωπας είναι ο δρόμος –κύκλος- ( από εκεί που ξεκινάς και επιστρέφεις) της ΓΝΩΣΗΣ και η αποβολή όλων, όσων άσχημων σωρευτήκαν μέσα σου μια ζωή!

Σ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΘΥΜΙΣΟΥ....

Μες τη δουλειά σου να φοράς
της νιότης την ΕΛΠΙΔΑ
να λούζεσαι στα χρώματα
να πλημμυρίζεις ΗΛΙΟ.
Σκαλιά να κάνεις να πατάς
την άρνηση, τον πόνο.
Απ΄τον ΣΚΟΠΟ να έρχεσαι
τον στόχο να μην χάνεις
ΞΑΠΟΣΤΑΙΝΕ, ΧΑΛΑΡΩΝΕ
ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΓΙΓΑΝΤΩΝΕ

Φώνια