Και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα…
Είπε η λέαινα στο λιονταράκι της!
Και ...συνεχίζει αναρωτούμενη:
Γιατί να δρούμε αυτοκαταστροφικά και να μη σκεφτόμαστε δημιουργικά
βελτιώνοντας τον εαυτό μας και το κοινωνικό σύνολο;
Γιατί πρέπει να εξοντώνουμε την κατσίκα του γείτονα
αντί να πάρουμε μια δική μας;
Γιατί να κλέβουμε προσοχή και ενέργεια με ανορθόδοξες μεθόδους
αντί να συνεργαζόμαστε και να εκτιμούμε το κυβικό εκατοστό τύχης
όταν το συναντούμε οπουδήποτε;
Γιατί οι άντρες καταλήγουν –ούληδες -άκηδες Κωστάκηδες Γιωργάκηδες,
πολίτες γ΄κατηγορίας και άντρες β΄ διαλογής χαμένοι στην μετάφραση
και ξεχασμένοι εδώ και εκεί;
Γιατί οι γυναίκες καταφεύγουν στο εφησυχασμένο καθωσπρεπισμό και μπερδεύουν το σεβασμό, τον αυτοσεβασμό με την ανοχή και την υποχώρηση;
Γιατί να γινόμαστε καταναλωτές μιας διαφημιστικής κοινωνικής διαμόρφωσης των εκάστοτε εξουσιαστικών αντιλήψεων που μας χειρίζονται και μας απομυζούν;
Γιατί να φυλακιζόμαστε σε ένα δωμάτιο του Λαβύρινθου της γνώσης
μονόπλευροι και δογματικοί;
Γιατί να μπαίνουμε χωρίς νήμα χωρίς σύνδεση χωρίς σημείο αναφοράς,
φτερά στον άνεμο,ανεμομαζώματα ανεμοσκορπίσματα
αναλώσιμων αποπροσανατολιστικής κουλτούρας;
Γιατί πρέπει να είναι μόνο "μέσα" στενός μικρόκοσμος
ή μόνο "έξω" μαζικά μακρόκοσμος ;
Ποιος είναι άραγε αυτός ο Μπιλ;
Η παρέα μιας βελούδινης επανάστασης
και η Αστραία ψάχνοντας να βρεί τον "Μπιλ"
εύχεται σε όλους
συμφωνούντες διαφωνούντες
γκρινιάρηδες και παραπονιάρηδες
αισιόδοξους και απαισιόδοξους,
συνεπείς ασυνεπείς,
καστανεντικούς, μπειλικούς δραματοθεραπευτικούς,
οδυσσειακούς χριστιανούς, βουδιστές, φροϋδικούς και φρομικούς,
ψυχαναλυμένους,συναισθηματικά εγκλωβισμένους, ανασκοπούντες, μαζοχιστές , ανικανοποίητους,αυτοκαταστροφικούς, δημιουργικούς,νευρικούς, ανεκτικούς, ήρεμους, θυμωμένους, σεμιναριόπληκτους, βιωματικούς, αγνωστικιστές ,
πυθαγοριστές, βενιζελικούς, ολυμπιακούς, συμβιβασμένους,
αντικομφορμιστές, μικροαστούς, μυστικιστές και ονειροπόλους,
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
δροσερά αυτογνωστικό και βελούδινα επαναστατικό!
Τον Σεπτέμβρη στη άλλη τάξη…
Ίσως στην ζωή δεν υπάρχουν ...ανεξεταστέοι!
36 σχόλια:
Δεν θα επρεπε να υπαρχει γιατι.
Τα πραγματα ειναι ετσι οπως ειναι αυτη την στιγμη,γιατι δεν μπορει να ειναι διαφορετικα.
Υπαρχουν γνωστοι και αγνωστοι παραγοντες στην φυση,οι οποιοι δεν το επιτρεπουν,με πρωτο και καλυτερο τον ανθρωπο.
Αλλαζοντας αυτος,αλλαζει και ο κοσμος.
Παμε καλα αλλα αργα.
Μερικοι αποτι φαινεται, πηγαινουμε ποιο γρηγορα.
Γεια σας.
Αιρετικος.
Ευχαριστώ πολύ την ευγενική Αστρέα για τις ευχές της για το Καλοκαίρι. Ασφαλώς κι εγώ ανήκω σε καποιους από τους 33 τύπους-χαρακτήρες που αναφέρει. Όχι πάντως στους ούληδες και άκηδες. Εύχομαι και θέλω να το πιστεύω ότι τον Σεπτέμβριο θα ξαναανταμώσουμε η παρέα-ομάδα της Αυτογνωσίας με μεγαλύτερη δύναμη, πίστη, αγάπη και ανοιχτό μυαλό, χωρίς κόντρες και παρεξηγήσεις. Αυτό θα φανεί από το πόσο θα δουλέψουμε το καλοκαίρι με τον εαυτό μας. Ευχές σε όλους για καλο καλοκαίρι. Θα είμαι η πρώτη στη νέα μας συνάντηση τον Σεπτέμβριο και θα σας περιμένω ΟΛΟΥΣ.
Το προηγουμενο σχόλιο είναι δικο μου.
Κυβέλη.
Θα σας χαιρετίσω στην πρώτη συνάντηση του Σεπτεμβρίου... όχι γιατί υπάρχει κάποιου είδους παρεξήγηση απλά επειδή η δουλειά με τον εαυτό θέλει αποφάσεις, μερικές φορές δύσκολες.
Πιστεύω ότι ο χρόνος είναι πολύτιμος και όταν ξοδεύεται σε έλλειψη προσπάθειας και κρυφές ατζέντες είναι μάλλον χαμένος.
Δε σκοπεύω να χάσω την προσωπική επαφή με κανέναν και ίσως μπορεί να δημιουργηθεί κάποιο άλλο σχήμα με νέο πυρήνα - χωρίς την ανάγκη πυρηνικής έκρηξης.
Με εκτίμηση και σεβασμό και προσπάθεια να μην ταξινομώ σε συρτάρια ή ντουλάπια... Και ευγνωμοσύνη για την Αστραία που υπήρξε ο εκκινητής αυτής της προσπάθειας και με άπειρη εκτίμηση και σεβασμό για την Κυβέλη που προσπαθεί να εμψυχώνει!!! Και σεβασμό και αναγνώριση της καλής προ-αίρεσης του Αιρετικού :)
Καλό καλοκαίρι σε όλους!
Καλό Καλοκαίρι
σε όλους τους βελούδινους επαναστάτες,
στην μαχητική λέαινα Αστραία να παίρνει τα "κεφάλια των Μπιλ"
δυναμικά και αποφασιστικά
με το σπαθί του Σατόρι Χάνσο
και στην γλυκιά και σοφή Κυβέλη να σώζει την κατάσταση με το νεανικό βλέμμα του κοριτσιού στα μάτια!
Μία πιθανόνητα που έχει κάποιος να βρει την απάντηση είναι να ξεκινήσει με τις σωστές ερωτήσεις!!!
Ψάχνοντας και εμείς για όλες τις παραπάνω... «κοφτερές»
θα λέγαμε πως "ο Μπιλ" είναι η εσωτερική αρνητική μας εξίσωση,οι Σμιθ,οι Σηθ αλλά είναι
και οι εξωτερικοί "φρουροί" και θαυματοποιοί στην πόρτα του σπηλαίου και σίγουρα
δεν αποφεύγει κανείς μια σκληρή αναμέτρηση μαζί τους.
Μερικοί προχωρούν πιο γρήγορα και άλλοι βρίσκονται πιο κοντά στην έξοδο κάποιοι παλεύουν κιόλας...
Οι γυναίκες ενοχικά και υποδουλειακά,
έχουν υποφέρει πολλά από ένα άγριο πατριαρχικό κακώς εννοούμενο βάναυσο αντροκρατικό σύστημα
αλλά σε ένα κόσμο μαλθακοποιημένων εκθηλυκοποιημένων ευνουχισμένων αντρών –ούληδων και - άκηδων κανείς δεν θα είναι ολοκληρωμένος και ευτυχισμένος και θα διαγωνίζεται η «αναπηρία» μαζί με τις παρενέργειες της.
Τα "βόδια δεμένα στον ζυγό"
σε ένα ανθρώπινο ορνιθοτροφείο να ψέγουν το πέταγμα του αετού και να ψυχαναλύουν το τρέξιμο του ελαφιού μανιωδώς προσπαθώντας να περάσουν την γραμμή της παθητικής υποδούλωσης και της αποπροσανατολιστικής κουλτούρας
των "ορνιθοτρόφων".
Μία ευφυής συνεργασία είναι απαραίτητη στα δύο φύλα και για να συμβεί αυτό
οι άντρες πρέπει να είναι αυτό που "όφειλαν να είναι"
και οι γυναίκες
να έχουν και να κατέχουν μία Ασπίδα και ένα Τόξο
... να τους παραδώσουν.
Μια ευκαιρία αφιερωμένη στο Πνεύμα του Πολεμιστή και μια διευκριστική καλοπροαίρετη
αρχική ανοχή πρέπει να δίνεται πάντα αλλά,
να μη γίνεται η ανοχή
« οίκος ανοχής»
γιατί αυτός που κάνει μια φορά κάτι θα το κάνει και δεύτερη και τρίτη
...αν το επιτρέψεις...
Υ.Σ
Και εμείς σε αυτά τα συρταράκια ανήκουμε πάνω από 33... του τονάλ με κλίση προς τους
αθεράπευτα ονειροπόλους μαχητές;)
Το να κρατάει κανείς
το σπαθί του Σατόρι Χάνσο
είναι μεγάλο "βάρος"!
Απαιτείται χρόνια εξαντλητική εκπαίδευση και περιήγηση σε όλους τους δρόμους, τους διαδρόμους, τα δωμάτια,τα ντουλάπια και τα συρτάρια του Τονάλ να μπαίνει
και να βγαίνει φτερωτά, να βλέπει πολλά για να μπορεί να το χρησιμοποιεί
την κατάλληλη στιγμή
για τον ορθό λόγο
στον "σωστό" καταβροχθιστή Μινώταυρο.
Εκείνο που θα οδηγήσει μια παρέα σκόρπιων ενδιαφερόντων σε μια ομάδα συνοχής
δεν είναι μόνο ένας κοινός στόχος, συναφή σημεία αντίληψης αλλά και κοινός χρωματικός κραδασμός.
Έτσι επειδή οι περισσότεροι ξεκινούμε από ένα γκρι ασαφή χρώμα
οι προγραμματικές δηλώσεις μένουν απλά "δηλώσεις" μέχρι να ξεκαθαριστούν,
να διασαφηνιστούν και να κρυσταλλοποιηθούν τα χρώματα του προσωπικού τονάλ του καθενός,
που ίσως να μη το γνωρίζει
και ο ίδιος την στιγμή που πέφτουν οι μάσκες και δοκιμάζονται οι ρόλοι και οι προθέσεις του.
Η δημιουργία μιας κοινωνικής ομάδας που δεν υπακούει σε τετριμμένα παραφθαρμένα αυτιστικά σχήματα αλλά με στόχο την συνοχή και συνάφεια, την παρέμβαση,την αλληλεπίδραση στο σύνολο και την πνευματική εξέλιξη ταυτόχρονα,
είναι εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα εξ αιτίας της νοοτροπίας του "καταναλωτή" εθισμένου σε πελατειακές σχέσεις δούναι και λαβείν και όχι στην φιλοσοφία
του αυτογνώστη πολίτη.
Η ευφυής συνεργασία προϋποθέτει ένα άντρα που να μπορεί να στηρίξει να προστατεύσει μια γυναίκα στο Γνωστό, στην λογική στην ύλη
Και μια γυναίκα που να μπορεί να καθοδηγήσει με ασφάλεια ένα άντρα στο Άγνωστο,στην διαίσθηση, την σιωπηλή γνώση και στο πνεύμα.
Καλό καλοκαίρι σε όλους εύχομαι και να βρείτε το χρώμα που ΕΙΝΑΙ
ο καθένας σας και αν είναι κοινό για μερικούς ακόμη καλύτερα για αυτούς...
Λήο Λεόν
...από τους πολεμιστές της Λάϊον
Υ.Σ
Αισθάνθηκα την ανάγκη να σας εκφράσω ένα προσωπικό σχόλιο παρακάμπτοντας
της αρχή της ομάδος μου για ενιαίο εξωτερικό σχολιασμό
λόγω της συναισθηματικής εμπλοκής μου με κάποιους από εσάς
και σίγουρα δεν είμαστε πολύ αυστηροί με αυθόρμητες πράξεις
του «Έγώ» όταν δικαιολογούνται
από το χρώμα ενός συναισθήματος προσωπικής συμπάθειας
και συγγενικού κραδασμού.
EL.ZIN ευχαριστώ για το σχόλιό σου, που άγγιξε κάποιες εσωτερικές χορδές μου...γιατί αυτός που κάνει μια φορά κάτι, θα το κάνει και δεύτερη και τρίτη...αν το επιτρέψεις..."
Ναι, εγώ το επέτρεψα πολλές φορές κι όταν είδα τα αποτελέσματα τρόμαξα. Κι έστω καιστο τελευταίο σκαλοπάτι, το σταμάτησα και γαλήνεψα εσωτερικά. Και συνεχίζω να το παλεύω. Χάθηκαν όμως πολλά, που επέτρεψα να μη γίνουν. Πόσο λυπάμαι.
Συνεχίζω όμως με πίστη και αισιοδοξία το δρόμο μου, με συμπαραστάτη μου το Πνεύμα του Καλού.
Τι κρίμα που η πείρα δεν διδάσκεται
Κυβέλη.
Αγαπημένε μου Ατόφιε.
Θέλω να ξέρεις ότι για μένα είναι πολύτιμη η παρουσία σου.
Οι λόγοι είναι πολλοί, αλλά θα αναφέρω έναν και σημαντικό κατά τη γνώμη μου.
Ποτέ δεν δίστασες να εκθέσεις τον εαυτό σου. Πάντα είσαι σταθερός στο δρόμο της αυτογνωσίας.
Αγαπημένε μου Λήο Λεόν.
Είσαι ο λόγος που ξαναγράφω.
Χάρηκα που έγραψες "προσωπικά".
Σ' ευχαριστώ για την ανάσα που έδωσες στην καρδιά μου.
Χωρίς να το ξέρεις διέλυσες ένα κομμάτι συννεφιάς που την είχε σκεπάσει το τελευταίο (αρκετά μεγάλο) διάστημα.
Γιατί ο λόγος σου, βαθύς αλλά και ανθρώπινος, φαίνεται να μην έχει σαν κίνητρο ούτε να προσβάλει, ούτε να μειώσει, ούτε να διαχειριστεί συνειδήσεις.
Γιατί διευκρίνησες οτι το σπαθί είναι χρήσιμο όταν είναι σπαθί διάκρισης. Όχι γιαταγάνι αδελφοκτόνο. Ούτε φόβητρο. Δεν το κουνάμε επιδεικτικά πέρα - δώθε και όποιον πάρει ο χάρος.
Και το τόξο (ομιλεί Τοξότης), απαιτεί στόχο και σταθερό χέρι.
Δεν σκορπίζουμε τα βέλη μας παίζοντας παιχνίδια εξουσίας.Ο εξουσιαστής είναι ο στόχος, και όχι να γίνουμε εμείς χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη.
Δεν σκορπάμε την δύναμή μας για επιβεβαίωση της προσωπικότητάς μας.
Τα πολλά χρώματα δεν με τρομάζουν. Είναι πολύ όμορφο το όνειρο να πλέκονται αρμονικά μεταξύ τους.
Αρκεί να είναι ΚΑΘΑΡΑ και ΦΩΤΕΙΝΑ.
ΜΕ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΟΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΧΟΣ. ΔΕΝ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΚΤΙΣΕΙ ΑΚΟΜΑ.
Δεν σταματάμε την προσπάθεια.
Εύχομαι να είμαστε στο δρόμο αυτό...
Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τα καλά σας λόγια και τις αναλύσεις σας, αν και θα θεωρούσα
την κατάθεση σεβασμού υπερβολική, δανεισμένη από τα σλόγκαν παπάδων και πολιτικάντηδων.
Μια απλή φιλική διάθεση συνεργασίας μου φαίνεται αρκετή και είναι αυτό που λείπει.
Πολλές από αυτές τις λέξεις κλισέ είναι φορτισμένες με την λογική
μιας δήθεν ηθικολογίας
για να έχουν πραγματική ισχύ όταν τις επαναλαμβάνουμε κοινότυπα.
Η έννοιες σεβασμός αγάπη κλπ προϋποθέτουν βαθιά γνωριμία με τον εαυτό, αυτοσεβασμό ελεύθερων πραγματικά ανθρώπων, αυτοαγάπη χωρίς εγωκεντρισμό και άλλα.
Και μιας και είμαστε όλοι σε ένα δρόμο προς αυτά έχουν μια σχετικότητα
χρησιμοποιούμενες προς ίδιον όφελος όταν τις θυμόμαστε... άπαντες.
Η υποκινήτρια της εκκίνησης αυτής της ιδέας είχε και έχει πολλές ιδέες ακόμη
και εκείνο που την απασχολεί είναι πως θα δημιουργήσει κάθε φορά κάτι,
στοχεύοντας και στην προσωπική της εξέλιξη και λαμβάνοντας υπ όψιν και το σύνολο μικρόκοσμο και μακρόκοσμο και έχει καταθέσει ποικιλοτρόπως αυτή την πρόθεση της
και την έχει αποδείξει με έργα και όχι μόνο λόγια.
Εκείνο που την λυπεί κάθε φορά είναι όταν συναντά την τραγική αυτοκαταστροφικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης ενώ θα μπορούσε τα πράγματα να ήταν αλλιώς
και η ανοησία του εγώ, η αρπακτικότητα του ιπτάμενου, η προσδοκία του κέρδους,
οι κρυμμένες αδυναμίες και προτιμήσεις κάποιων,
ο καθωσπρεπισμός μιας αβάσταχτης μικροαστικής αντίληψης και κοινωνικής διαμόρφωσης, τα μικροσυμφέροντα, οι μικροεξυπηρετήσεις, η ανευθυνότητα, ο τουρισμός
στα θέματα της γνώσης, η επιπόλαιη αφέλεια να μη γνωρίζουν όρια και μέτρο
και να υποσκάπτουν,να διαβρώνουν μια εύθραυστη ισορροπία και πρωταρχική προσπάθεια.
Όλα να θυμίζουν την φωλιά του κούκου η οποία εκτός από την καταπληκτική ταινία του σύγχρονου τρελάδικου έχει και μία άλλη αναφορά.
Αυτή του κούκου που ποτέ δεν κάνει δική του φωλιά αλλά αφήνει το αυγό σε μια ξένη.
Όταν βγει το νεογνό είτε πρώτα είτε μετά σπρώχνει και πετάει τα αυγά και τα υπόλοιπα νεογνά και έτσι μεγαλώνει παρασιτικά.
Η φύση μας διδάσκει με διάφορα παραδείγματα τους αδυσώπητους νόμους στην κατάσταση της ύλης και κάθε κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.
Ίσως χρειάζεται να γίνουμε περισσότερο ειλικρινείς αναλαμβάνοντας την ευθύνη των πράξεων μας και των "καλών" αιρέσεών μας κάθε φορά και όχι να προσπαθούμε να κρύψουμε ελέφαντα πίσω από παπαρούνα.
Οι καλές προθέσεις και αιρέσεις δεν συμπίπτουν ακριβώς με προαγγελίες της έναρξης διαφωνιών για να βγούμε από το λήθαργο;
τις δευτερολογίες τις τριτολογίες και τις τελικές ομολογίες για χρησιμοποίηση τεχνικών Κροουλι προς απόκτηση ενέργειας προσοχής και αυτοπεποίθεσης ΣΥΝΕΙΔΗΤΆ και δεν όταν δεν γίνονται για πρώτη φορά.
Κάποιοι γνωρίζουν τι σημαίνει Κρόουλι και τα θεοσοφικά παρακλάδια του και πως θολώνεις τα νερά πετάγοντας μελάνι εδώ και εκεί και μετά
παριστάνεις τον Γιαπωνέζο.
"Εγκώ δεν καταλαβαίνει τίποτα"
ή το ντύνεις το στολίζεις με διάφορες αερολογίες.
Ξεκινήσαμε ένα ταξίδι αυτογνωσίας με ένα χάρτη αστρολογίας 12 ζωδίων
πριν από χρόνια και
κάποιοι άθλοι του Ηρακλή μείνανε ημιτελείς σαν την συμφωνία του Μπετόβεν και η ωμή πραγματικότητα
προσωπικών προβλημάτων αποδείχτηκε ακατανίκητη και σκληρή.
Ίσως νομοτελειακά πια καταλήγουμε στην αναγκαιότητα προσωπικού ψυχολόγου,
αντικαθιστώντας την αυθεντία θεόπνευστων παπάδων
λίγο πιο ακριβή βέβαια
που να μας ακούει υπομονετικά να μας ανέχεται να μας εξηγεί για πολλοστή φορά τον εαυτό, τις αντιδράσεις του τους φόβους μας και να νιώθουμε ικανοποιημένοι αφάνταστα από αυτό
εφ όρου ζωής γιατί είναι ένας γλυκός εθισμός, το δεκανίκι μας και μια ανακούφιση και αρκετά «ιν» μέσα στη μόδα μαζί με τα σεμινάρια του κόκκινου λωτού
της Πράσινης της αρκούδας της καλής μελισσούλας, κουνιστών εκκρεμών κλπ
περνώντας την γραμμή μιας υπνωτιστικής new age και αναβιώνοντας
καμουφλαρισμένα ενεργοβόρα θρησκευτικά δόγματα και συνταγές.
Σε μια άρρωστη ακρωτηριασμένη μισάνθρωπη κοινωνία τελικά όλοι άρρωστοι καταλήγουμε και ανάπηροι με τις αντίστοιχες επιλογές μας κάθε φορά να επιβεβαιώνουν το συμπέρασμα.
Συνεπώς κάθε προσπάθεια για την δημιουργία ενήλικων ισότιμων
παρεμβατικών πολιτών όχι παραβατικών,
ακτιβιστών, ενεργητικών,
"υγιών" σχετικά έχει μικρές πιθανότητας να πετύχει και η υποφαινόμενη
το γνωρίζει αυτό και παρ όλα αυτά προχωρά σαν να μη το ήξερε.
Σε αυτό το ταξίδι και την "οδύσσεια μια λέαινας"
δοκιμάσαμε να συμπεριλάβουμε τον πολυμήχανο Οδυσσέα και τους 12 σταθμούς του.
Τον ξεχάσαμε στους Λωτοφάγους ανοίγοντας τους ασκούς του Αιόλου κάθε φορά
χάνοντας ενέργεια και συνοχή στα επουσιώδη και κάπου εκεί ίσως ξεχαστήκαμε και εμείς.
Ίσως να τον συναντήσαμε κιόλας και να μας χαιρέτησε και να μας αποχαιρέτησε και αυτός με τον τρόπο του.
Φευ!
Σημείο αφετηρίας πάντα ένα μηδέν
να ξεκινάς από την αρχή
και η μοίρα του Σίσυφου η τραγική μοίρα του ανθρώπου
Κάποιος να τον φαντάζεται ευτυχισμένο...
Κοντολογίς ευφυής συνεργασία ίσως να σημαίνει ο άντρας να αποκτά μεγάλη αριστερόστροφη καρδιά για να μπορεί να νιώθει την σιωπή και η γυναίκα δεξιόστροφο γερό μυαλό για να μπορεί να κατανοεί την λογική!
Αναζητούνται άντρες και γυναίκες να δουλέψουν πάνω σε αυτή την ολότητα έχοντας συνείδηση της φυλακής του MATRIX
διαφορετικά θα μείνουμε ο καθένας μόνος τους στην ιδιωτική μας κόλαση, σε σοφτ πριβέ κλαμπ
νχ-θεραπειών και σε τεχνητούς παραδείσους
Ο νοών νοήτω!
Υ.Σ
Η περίεργη αίσθηση των γραπτών μου
ίσως να οφείλεται στο ταρακούνημα του σημείου συναρμολόγησης
των καστανεντικών και απευθύνεται ιδιαίτερα σε αυτούς)
Θα ξεκινησω με μια ατακα των ΕΛ_ΖΙΝ.(Γιατι δεν γινεσαι εσυ,η αλλαγη που θελεις για τον κοσμο).Ετσι ειναι τα πραγματα.Αν θελεις να κανεις αλλαγες στον κοσμο,πρεπει να αλλαξεις πρωτα τον εαυτο σου.Αν το προσπαθησεις χωρις αυτη την αλλαγη του εαυτου σου,θα ειναι αλλαγες χωρις βαθος και με ημερομηνια ληξης.
Απο την στιγμη ομως που ολη σου η ζωη βασιζεται σε πεποιθησεις,αποψεις,καταβολες και γνωμες αλλων,χωρις να τις βαζεις στο μικροσκοπιο της αναλυσης,αντιπροσωπευεις την συντηρηση και τον αρτιοσκληρωτισμο και οσο και καλη διαθεση να εχεις δεν μπορεις να αλαξεις τιποτα και πανω απ ολα τον εαυτο σου.
Το παιχνιδι της τβ παιζεται παντου.Ατελειωτα,κουραστικα,ακαταλαβιστικα κειμενα και σχολια αμπελοφιλοσοφιες,απευθυνομενα σε λιγους,που και αυτοι πολλες φορες δεν καταλαβαινουν αλλα κανουν σαν να καταλαβαινουν.Με αυτες τις συνθηκες τι αλλαγες να κανεις?Οταν ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ κλειδωσει σε μια διαφορετικη θεση απο αυτη που μας μαθανε,η πολυπλοκοτητα δινει την θεση στην απλοτητα και οπως το λεει η Μπειλι,στον καθαρο λογο.
Μολις πηρες ενα κλειδι.Μην βιαστεις να απαντησεις οτι δεν χρειαζεσαι κλειδια,ασε τον χρονο να δειξει.
Ληο γενικα μου αρεσουν τα σχολια σου αν και εκεινο -το δεν ειμαστε αυστηροι-μου εκανε ενα κλικ.Μολυβι μερικα σχολια σου θα ηθελα να τα ειχα γραψει εγω.
(Οταν δεν εχουμε μικρους η μεγαλους τυρανους διπλα μας,ψαχνουμε να βρουμε εναν για να
δουμε κατα ποσο η φαινομενικη προοδος μας αντεχει στην πραξη.Λιγο υπερβολικο,αλλα ΤΟΛΤΕΚΟΙ ειναι αυτοι.)
Που αραγε να κολλαει το παραπανω σχολιο?
Γεια σας.
Τον Σεπτεμβριο παλι εδω θα ειμαι.
Μην το παρετε σαν απειλη.
Αιρετικος
"Οταν δεν εχουμε μικρους η μεγαλους τυρανους διπλα μας,ψαχνουμε να βρουμε εναν για να
δουμε κατα ποσο η φαινομενικη προοδος μας αντεχει στην πραξη.Λιγο υπερβολικο,αλλα ΤΟΛΤΕΚΟΙ ειναι αυτοι."
"Που αραγε να κολλαει το παραπανω σχολιο?"
Η άποψή μου είναι....."ΠΑΝΤΟΥ"
Καλό Καλοκαίρι!
Να προσέχεις τι εύχεσαι αιρετικέ!
Ίσως το αγωνιώδες αίτημα σου για ένα ναγουάλ σκληρό και αδυσώπητο να έγινε αποδεκτό από το σύμπαν.
Λίγο υπερβολικο,αλλα ΤΟΛΤΕΚΟΙ ειναι αυτοι.)
Και ξέρεις που κολλάει;)
Μη μισήσεις "το ποτάμι"
που θα σε πετάξει !
Να δούμε αν θέλει κανείς να αλλάξει κάτι πραγματικά ξεκινώντας από τον εαυτό του!
Και σίγουρα δεν είναι απειλή:-)
Υ.Σ
Ελπίζω να βρήκες το σχόλιο σύντομο και στα μέτρα σου για να γίνει κατανοητό... δεν θάθελα να σε κουράσω άσκοπα με περαιτέρω φλυαρίες...
Πάντα λάτρευα την Λογοτεχνία. Θαύμαζα αυτούς που γράφουν ωραία, που μιλούν ωραία, που λένε πολλά με λίγα καλοβαλμένα λόγια. Αφού λέω πως αν ξαναγεννηθώ, θέλω να σπουδάσω Φιλολογία.
Θαυμάζω τους σχολιαστές του blog μας, την άνεση στο γράψημο, το περιεχόμενο, τις γνώσεις τους. Και σε κάθε νεα ανάρτηση διαβάζω με μεγάλο ενδιαφέρον τα σχόλιά τους.
Δεν έχω διαβάσει Καστανέντα, δεν ξέρω για το σπαθί του Σατόρι Χάνσο, τους Σμιθ και Σηθτο Τονάλ,το MATRIX τους ΤΟΛΤΕΚΟΥΣ.
Όμως στα περισσότερα σχόλια αυτής της ανάρτησης διέκρινα κάποια αλαζωνεία, κάποια πισώπλατα χτυπήματα, κάποιες επιθέσεις σιδερένιων χαριών με βελούδινα γάντια. Ϋπουλες επιθέσεις, όχι σταράτα λογια. Μπαμπεσιές. Κι όλα αυτά με καλοβαλμένα λόγια, έντεχνα, λογοτεχνικά, που σε κάνουν να αναρωτιέσαι. Τί θέλουν να πουν: σΕ ΠΟΙΟΎς ΑΠΕΥΘΎΝΟΝΤΑΙ:
Γισ ποιό πραγμα τους κατηγορούν; Γιατί δεν μιλάνε ξεκάθαρα; ( Αυτός είναι ο κακός τρόπος χρησιμοποίησης της Λογοτεχνίας, ή αν αυτό δεν είναι σωστό, το καμουφλάρισμα των αρνητικών σχολίων, που σε κανουν να μπερδεύεσαι).
Ϊσως όλα αυτά που γράφω να μην έχουν βάση, να μην ισχύουν. Όμως εμένα μου άφησαν αυτή τη γεύση, αυτή την εικόνα. Κι αυτή η εικόνα δεν αντιπροσωπεύει ανθρώπους που ασχολούνται με την ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ.
Εύχομαι να κάνω λάθος. Τότε θα ζητήσω συγγνώμη.
Φιλιά με αγάπη σε όλους.
Κυβέλη.
Έχεις απόλυτο δίκιο καλή μου Κυβέλη και είναι δεδομένο το καλοπροαίρετο
το ανιδιοτελές και το ενωτικό της διάθεσης σου που εκφράζεις κάθε φορά.
Μερικά πράγματα είναι συμβολικά αλλά για χάρη σου θα προσπαθήσω να γίνω συγκεκριμένη.
Δικαιούσαικάθε εξήγηση!
Είναι απλό!
Ικανοποιήσαμε το χατίρι του Αιρετικού ο οποίος από τη αρχή της προσπάθειας και γκρινιάζοντας διαρκώς ζητούσε περισσότερη δράση ζωηράδα μαχαίρια και σπαθιά.
Έβρισκε την προσπάθεια μάταιη την έλλειψη αυστηρού ναγουάλ μεγάλο μειονέκτημα, τα σχόλια μας γλυκανάλατα τις συμφωνίες βαρετές την ευγένεια ανούσια αναχρονιστική καλημέρα καλησπέρα περιττά, τον Οδυσσέα περιττό να τον κόψουμε γιατί δεν τον χωνεύει, πολιτικά θέματα κοινωνικά στο πυρ το εξώτερο μαζί με την ποίηση γιατί δεν την καταλαβαίνει προαναγγέλοντας και πραγματοποιώντας τον νέο διχασμό
για να ανάψουν τα αίματα...
και να μη βαριόμαστε
μόλις είχαμε αρχίσει να στρώνουμε και να ξεπερνάμε κλυδωνισμούς
και μερικοί να τον σιγοντάρουν...
Φυσικά αυτό θα ήταν αμελητέο αν δεν ήταν η κορυφή του παγόβουνου
και η Οδύσσεια μιας βελούδινης επανάστασης.
Και συνεχίζω για να γίνω πιο ξεκάθαρη.
Κάποιοι από εμάς μεταξύ των οποίων είσαι εσύ και εγώ εδώ κι δύο χρόνια για να μη μιλήσουμε και πιο παλιά για ένα κέντρο σπουδών
κάθε εβδομάδα είμασταν εκεί αγνοώντας βρέξει χιονίσει και το καλοκαίρι καταθέτοντας διακριτικά ενδιαφέρον φροντίδα αφοσίωση σκέψη ενέργεια χρόνο εκτός από τον τελευταίο μήνα που αποφάσισα να κοιτάξω την δουλειά μου να ξεκινήσω το διδακτορικό μου και τις διακοπές μου.
Ο λόγος;
Είχε δίκιο ο αιρετικός με έπεισε
και απέδειξε το μάταιο της προσπάθειας μετά από ένα χρόνο να είμαστε στο ίδιο σημείο και η υπομονή να εξαντλείται...μαζί με τα περθώρια.
Και επειδή ίσως βιαστούν να μιλήσουν οι ειδικοί για νίκη του μικρού τυράννου
Θα προσθέσω πως
θαρθώ τον Οκτώβρη να δω τι παίζει και αν υπάρχει κάτι ενδιαφέρον και όταν μου το επιτρέψουν οι ανειλημμένες υποχρεώσεις μου, τον
Νοέμβρη να κάνω καμιά ανάρτηση
τον Δεκέμβρη να εκφράσω ζωηρά την διαφωνία μου για να κάνω αισθητή την παρουσία και να διαπιστώσω αν κάποια από τα καινούργια μέλη είναι του γούστου μου γιατι αν δεν είναι θα φροντίσω την αποβολή τους, τον Ιανουάριο θα καταθέσω την κριτική μου για τα δρώμενα και τον Φεβρουάριο θα εκφράσω τα παράπονα μου και να διερωτηθούμε για την βιωσιμότητα του σχήματος.
Τον Μάρτιο να διαπιστώσω αν υπάρχετε ακόμη.
Ελπίζω να με αντιμετωπίσετε με κατανόηση ανοχή δωρεά ψυχολογική υποστήριξη
και να μου εξηγήσετε λίγο καλύτερα τον ρόλο του μικρού τυράννου επειδή σκοπεύω να τον παίξω καλά και συνειδητά για να δω το επίπεδο που έχετε φθάσει.
Επίσης σας δηλώνω ότι σταθερά βαδίζοντας στον δρόμο της αυτογνωσίας ότι δεν φοβάμαι να εκθέσω την σκιά μου πάνω σας υπερήφανα και θαρραλέα.
Τον Ιούνιο θα σας μοιράσω κάρτες από την ιδιωτική μου επιχείρηση που θα παραδίνω μαθήματα αλλαγής του εαυτού.
Συγνώμη καλή μου Κυβέλη για ένα ακόμη συμβολισμό
Ιδέ ο άνθρωπος λέει ο Νίτσε γυμνός!
Έχεις μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου για αυτό που είσαι !
Εκείνο που οπλίζει το χέρι κάποιου με το τόξο είναι η αίσθηση του δικαίου και η κατάθεση της ψυχής του και ας μην είναι Τοξότης και εκείνο που κάνει το χέρι του σταθερό είναι η εμπειρία και το γεγονός ότι έχουν δει πολλά τα μάτια του για να βαυκαλίζεται σε θεωρητικολογίες και έχει περάσει ποικιλοτρόπως από το βάπτισμα πυρός.
Ενδιαφερουσες ολες οι αποψεις ειτε θετικες ειτε αρνητικες.
Το σημαντικο ειναι οτι μπορουμε να βρισκομαστε,να τις εκφραζουμε και επισης να τις παρατηρουμε.
Δεν διαφωνω και δεν συμφωνω με κανενα.
Πιστευω οτι σημερα ειμαι ετσι οπως ειμαι,τελεια μεσα στην ατελεια μου.
Ισως αυτη ειναι η ομορφια η δικη μου και ολων των ανθρωπων.
Με λιγα λογια θελω να πω οτι ολοι ειμαστε καταπληκτικοι,ακομα και μεσα απο τις διαφωνιες.
Δεν θελω να το παιξω το καλο παιδι,ομως το θεμα της αποδοχης του εαυτου μου με κανει να αποδεχομαι τους γυρω μου και να αυξανει την ενεργεια της αγαπης.
Ειναι καταπληκτικο αισθημα.
Καλο καλοκαιρι σε ολους.
Αθηναιδα
Καλο καλακαιρι σε ολους μας.
Αιρετικος
Έπεσε στα χέρια μου το παρακάτω και είπα να το γράψω εδώ γιατί μου φαίνεται ότι κολλάει...
Ο τρόπος που συνδεόμαστε με το "θείο" είναι μέσω της μεταμόρφωσης και της σύνδεσης που επιτυγχάνεται κάθε φορά που αντιστεκόμαστε στο "εγώ" μας - στην εγωκεντρική φύση μας που θέλει να αντιδράσει, να φωνάξει, να ουρλιάξει, να ανησυχήσει, να κλέψει, να πάρει κάποιο κεφάλι και να χρησιμοποιήσει
τους άλλους.
Για σήμερα, όταν πατηθούν τα κουμπιά σας, όταν κάποιος ενοχλητικός άνθρωπος πυροδοτήσει το θυμό σας, αντισταθείτε στην αντανακλαστική σας αντίδραση. Κάντε το ανάποδο...
(από το site - http://www.kabbalah.com/)
Καμιά φορά και η μέθοδος της "ομοιοπαθητικής" αποδεικνύεται πολύ αποτελεσματική όταν έχει δοκιμαστεί και έχει αποτύχει
"το ανάποδο" πλειστάκις
καλέ μου Ατόφιε
και η διπλωματική μέση οδός
όλοι έχουν δίκιο όλοι έχουν άδικο,
αρκεί να μη παίρνει κανείς τον εαυτό του και τον θυμό του
στα σοβαρά
όχι όμως και αυτό που κάνει...
Μην γινόμαστε μονόπλευροι στις θεραπείες της μεταμόρφωσης ...υπάρχουν πολλών ειδών;)
Και φυσικά υπάρχει και η πλήρη αποστασιοποίηση και αδιαφορία
που λέει...δεν παίρνω μέρος ...αποχωρώ
δεν είδα... δεν άκουσα τίποτα
δεν με ενδιαφέρει αυτό το θέμα
και τι κάνει κάποιος
και τι δεν κάνει
και είναι το τρίτο σημείο της υπέρβασης
πολύ ήσυχο και μοναχικό.
Για την Κυβέλη που ρώτησε
θα διευκρινίζαμε πως to kill Bill πρόκειται για 2 ταινίες στην σειρά.
Αφορά μια συμμορία πληρωμένων δολοφόνων και μια γυναίκα
μέλος τους μόλις μαθαίνει πως είναι έγκυος αποχωρεί,
θέλοντας να αρχίσει μια καινούργια ζωή.
Ο εραστής της την πυροβολεί την ημέρα του γάμους της γιατί τον άφησε.
Επιζεί από θαύμα και αποφασίζει εκδίκηση.
Αποκτά ένα ανεκτίμητο σπαθί Σατόρι Χάνζο μέσα από τρελές περιπέτειες και καταπληκτικές σκηνές πολεμικών τεχνών και χορών που σου κόβουν την ανάσα.
Η τελευταία σκηνή ο διάλογος μεταξύ τους είναι καθηλωτικός και η αναμέτρηση τους.
Τον σκοτώνει παρ όλο που τον αγαπάει και λυπάται για αυτό,
Και παίρνει πίσω το παιδί της.
Σχεδόν κάθε γυναίκα έχει υποφέρει από ένα αυταρχικό πατέρα ή ένα βάναυσο σύζυγο
ή παρασιτικό εραστή με διπλή μορφή βίας και σωματική και ψυχολογική.
Το kill Bill είναι σπουδαία ταινία που πρέπει να μελετήσει κάθε άντρας και ιδίως κάθε γυναίκα με πλατειά φεμινιστική φιλοσοφική βάση παρά το υπερβολικά αιματηρό,
το οποίο είναι περισσότερο για να σοκάρει και να αφυπνίσει κοιμισμένες συνειδήσεις για τις σχέσεις των δύο φύλων,
με θαυμάσια μουσική και υπέροχα σκηνικά!
Οι γυναίκες όταν διαθέτουν την απαιτούμενη ενέργεια ελέγχουν τους άντρες μέσα από το σεξ,
όσοι έχουν απομείνει φανατικοί του είδους
γιατί οδεύουμε σε μία κοινωνία όπου διαγράφεται ορατά πλέον
το "τέλος των αντρών".
Οι άντρες ελέγχουν τις γυναίκες με την θέσεις εξουσίας, ένα τίτλο και τα λεφτά όταν τα διαθέτουν,
με την βία που καταφεύγουν συχνά και το χειρότερο με τον οίκτο
ποντάροντας στο μητρικό τους συναίσθημα, στο ντάντεμα του μωρού τους παίζοντας το εγώ ο καημένος τι μου κάνει στο καλό παιδί και έτσι δεν μεγαλώνουν δεν ωριμάζουν ποτέ.
Σπάνια οι γυναίκες θα βρουν το δίκιο τους ακόμη και από τις ομόφυλες τους.
Σε κανένα δικαστήριο...οι νόμοι οι δικαστές θα βολέψουν τον άντρα.
Ο άντρας θα υποστηρίξει τον φίλο του και η γυναίκα
...τον άντρα της φίλης της.
Η γυναίκα για να αποδεχτεί ένα άντρα θα πρέπει να τον θαυμάσει και ο άντρας για να δεχθεί μια γυναίκα θα πρέπει να την αγαπήσε,
πολύ πράγμα που δεν είναι συνηθισμένος να κάνει και δεν ξέρει ίσως να το κάνει.
Για αυτό πολλοί διάσημοι άντρες μιλήσανε και μιλούν ακατάπαυστα για αυτή την αγάπη προσπαθώντας να την προσεγγίσουν.
Η γυναίκα δεν φοβάται την αγάπη, όπως ο άντρας είναι στην φύση της γιατί την λένε Αντιγόνη
... όμως παγιδεύεται στην λαχτάρα της για αυτήν.
Εθελοτυφλεί στρουθοκαμηλίζοντας
έτσι ανέχεται και υφίσταται και δικαιολογεί πολλά.
Δυστυχώς η πείρα δεν διδάσκεται γλυκειά μας Κυβέλη δυστυχώς
Καταλάβαμε πολύ καλά τι εννοούσες... με την δεύτερη ευκαιρία.
Και βέβαια κάποιοι άλλοι μας χειρίζονται όλους και μας ελέγχουν όλους με πολλούς τρόπους.
Καλό είναι μια γυναίκα να φροντίσει να αποκτήσει ένα σπαθί του Σατόρι Χάνζο
και να είναι δυνατή να μην χάνει να μην αποστραγγίζει την ενέργεια της με ανούσια
πιπιλίσματα του εγκεφάλου εκλαϊκευμένης ροζ παραφιλολογίας
και να μην επιτρέψει σε ένα άντρα να γίνει ο τύραννος που ονειρεύεται ή το χαϊδεμένο της κατοικίδιο που επιθυμεί.
Η πραγματικότητα είναι πάντα μια σκληρή υπόθεση που θα αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα.
Να μπορεί να γεννήσει και να μεγαλώσει δυνατά παιδιά και να συντελέσει στην διαμόρφωση τους και στην προστασία τους και σε μια κοινωνία καλύτερων αντρών.
Ένας πραγματικά δίκαιος άντρας θα το εκτιμήσει αυτό και θα το αναγνωρίσει.
Ίσως και να το χρειαζόμαστε όλοι.
Αστραία,
Νομίζω ότι εκφράζεσαι με έναν χειριστικό τρόπο και από θέση ισχύος το οποίο δε μου ταιριάζει και αποτελεί το σημείο διαφωνίας μου. Ουσιαστικά βλέπω να χρησιμοποιείς την αρσενική σκληρότητα με έναν θηλυκό πλάγιο τρόπο που είναι ένας συνδυασμός όχι ιδανικός. Αντίθετα, νομίζω πιο αποτελεσματικό είναι να χρησιμοποιείται η ευθεία αντρική οδός εμποτισμένη από το αυθεντικό συναίσθημα που αποτελεί το δυνατό θηλυκό στοιχείο.
Και αυτό αποτελεί την προτίμηση του πολεμιστή για εμένα.
Καλό το κυνήγι αλλά δε πρέπει να χρησιμοποιείται για να κρύψουμε τις ατέλειες μας και να τονίσει το εγώ μας - αν θέλουμε να είναι πραγματικό κυνήγι.
Πολλες φορες στον δρομο του γυρισμου συμβαινει να χανουμε την μπαλλα,τον ελεγχο,οποτε καλο θα ειναι να αποχωρουμε απο την σκηνη (οσο ειναι δυνατον τουλαχιστον)και αν δεν το καταλαβαινουμε, οφειλουν οι αλλοι να μας δωσουν να το καταλαβουμε,γιατι η παραμονη μας θα κανει μεγαλυτερη ζημια.
Στο διαστημα που ειμαστε εκτος αφομοιωνουμε τις προηγουμενες εμπειριες,οποτε μετα,μπορουμε να επανελθουμε σοφωτεροι.Λεμε.
Πολλες ασκησεις οταν δεν εισαι ετοιμος, δημιουργουν τετοια προβληματα και ακομα χειροτερα.
Ειναι κατι σαν την διπολικη διαταραχη της ψυχιατρικης.
Αλλα τις περισσοτερες φορες επανερχεσαι και απλα ηταν μια κριση που περασε υπο την προυποθεση οτι παραμενεις στον δρομο της επιστροφης και δεν τα παρατας.
Καλο καλοκαιρι σε ολους μας.
Αιρετικος
Αγαπητέ μου Ατόφιε ούτε θέση ισχύος έχω ούτε θέση εξουσίας σε κανένα
πάνω σε ποιους και γιατί;
Δεν υπάρχει το κίνητρο λοιπόν
και το όφελος
Αυτά είναι απόψεις άλλοι συμφωνούν άλλοι διαφωνούν και άλλοι ούτε συμφωνούν
ούτε διαφωνούν.
Ο καθένας έχει τις προτιμήσεις του.
Ούτε έχω προσωπικά με κανένα και ατέλειες σίγουρα πολλές. Το "εγώ" είναι τελείως βιωματικό
μιλάω για πράγματα που έχω ζήσει και δεν τάχω διαβάσει απλώς
τώρα για τα υπόλοιπα
γυναίκα είμαι
δεν ξέρω τον ευθύ αντρικό δρόμο.
Ατόφιε,
Νομίζω ότι χρησιμοποιείς ένα έμμεσο τρόπο από διφορούμενη θέση η οποία δεν μου ταιριάζει και αποτελεί το σημείο διαφωνίας μας.
Ουσιαστικά βλέπω τον θηλυκό πλάγιο τρόπο
να το χρησιμοποιείς με την σκληρή αρσενική επίκριση άμεσα στο πρόσωπο μου που είναι ένας συνδυασμός όχι ιδανικός.
Αντίθετα νομίζω πιο αποτελεσματικό είναι να χρησιμοποιείται η ευθεία αντρική οδός εμποτισμένη από το αυθεντικό συναίσθημα που αποτελεί το δυνατό θηλυκό στοιχείο.
Και αποτελεί την προτίμηση του πολεμιστή για εμένα.
Καλό το κυνήγι και το ονείρεμα αλλά δε πρέπει να χρησιμοποιείται και να καταφεύγουμε για να κρύψουμε τις ατέλειες μας και να τονίσει το εγώ μας - αν θέλουμε να
είμαστε πραγματικοί πολεμιστές.
Δείτε την τέχνη της αποπλάνησης του Neil LaBut
Μια ταινία με πολλές διαστάσεις
και πάρε δώσε μιας συντροφιάς.
Είναι η "ομοιοπαθητική" μέθοδος για να ακούσεις τον εαυτό σου
τι λες με τον "δικό μου" τρόπο.
Λυπάμαι αλλά πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις... :( Το μόνο που κατάλαβα είναι ότι μου προτείνεις (μαζί με τους υπόλοιπους) να δω την τέχνη της αποπλάνησης του Neil LaBut. Το υπόλοιπο για την ομοιοπαθητική μέθοδο δεν το κατάλαβα... Επίσης έμμεσος τρόπος μιας διφορούμενης θέσης τι είναι; Υπάρχει κάτι τέτοιο;
Είναι αυτά που γράφω εξίσου δυσνόητα;
Μου θυμίζεις την πρωταγωνίστρια στην ταινία Kill Bill vol 1 πριν τον πρώτο φόνο που λέει: "Μου λείπει η εμπάθεια, η συγχώρεση και ο οίκτος, όχι η λογική". Και αυτό λέγεται ως το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. Είναι;
Δεν καταλαβαίνεις το σχόλιο σου;
Είναι ακριβώς το ίδιο
με ελάχιστες αμελητέες παραλλαγές
μόνο το όνομα αλλάζει;
Η λογική αναζητείται ακόμη...
αλλά ας αποφύγουμε τις εμπάθειες
το οίκτο και τον αυτοίκτο
για την συγχώρηση βλέπουμε...
Η ταινία έχει μια ενδιαφέρουσα οπτική
Δείτε την και την συζητάμε
Αρκετά έπαιξα τον ρόλο της στρίγγλας προς μεγάλη απόλαυση του Αιρετικού
θέλω να ξεκουραστώ στην
αγάπη όλων σας;)
Φιλιά σε όλους τους επαναστατικούς
αυτογνώστες!
Οι Δύο Λύκοι
Ένα βράδυ ένας γέρος (ινδιάνος) της φυλής Τσερόκι, μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην
ψυχή των ανθρώπων. Είπε:
"Γιέ μου, η μάχη γίνεται μεταξύ δυο 'λύκων' που υπάρχουν μέσα σε όλους μας" Ο ένας είναι το Κακό. - Είναι ο θυμός, η ζήλια, η
θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονία, η αυτολύπηση, η ενοχή,η προσβολή, η κατωτερότητα, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και το εγώ.
Ο άλλος είναι το Καλό. - Είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνοια, η γεναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία και η πίστη στο Θεό.'
Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό και μετά ρώτησε τον παππού του: "Ποιος λύκος νικάει;" (...και, αυτό μου άρεσε πολύ!)...
Ο γέρος Ινδιάνος Τσερόκι απάντησε απλά ...............
"Αυτός που ταΐζεις."
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!
Dona Spanna
Πολύ όμορφη η ιστορία Donna Spanna!
Και Αστραία απλώς θα ήθελα να επισημάνω κάτι... Το "προς μεγάλη απόλαυση του Αιρετικού" δε νομίζω ότι ισχύει πραγματικά. Ε, Αιρετικέ; Ας μη μας ξεγελάνε οι μορφές και οι μάσκες που εμείς οι ίδιοι φοράμε.
Φιλιά...
Εξαιρετικά βαθυστόχαστο και συνάμα τρυφερό παρηγορητικό λουλουδένιο Ινδιανοθώρητο
Dona Spanna!!!
Σε ευχαριστούμε
για την όαση της δροσιάς!
Καλό Καλοκαίρι... χωρίς λύκους!
θα τον ρωτήσουμε Ατόφιε
...θα τον ρωτήσουμε ...
για τις μάσκες και τις μορφές
που φοράμε εμείς οι ίδιοι
που κρύβουν και ταυτόχρονα αποκαλύπτουν πολλά;)
Προτίμησα να απέχω απο τις τελευταίες επιθέσεις .....
Μου φάνηκε λίγο άσκοπο... Εξυπηρετούν και πάλι την σκοπιμότητα κάποιων θιγμένων που όταν άρχισαν να ασχολούνται με αυτή την ομάδα και το blog ήταν για να το χρησιμοποιήσουν προκειμένου να προβάλουν κάτι άλλο απο αυτό που είναι... για να ενταχθούν... σε μια άλλη ομάδα...
Κάποιοι δεν κατάλαβαν ...
Κάποιοι ξεκίνησαν με αγαθές προθέσεις και στην πορεία κατάλαβαν τις κρυφές σκοπιμότητες και φέρθηκαν αντίστοιχα ....
Κάποιοι περνούσαν και είπαν κάτι θα πάρουν και απο εδώ...
Κάποιοι ήρθαν για μουχαμπέτι..και να αγοράσουν..
Οι θεωρίες καλές... επι του πρακτέου;
Αλαζονεία, χειρισμός, παρασκήνιο, πισώπλατα μαχαιρώματα, Αρπακτικά ....
Ομάδα αυτογνωσίας είπαμε;
Ακόμη... και στο δικό μου κόσμο των γιάπηδων... είμαστε μάλλον πιο ξεκάθαροι .... killers...
Δεν λέμε υποκινούμε λέμε ξεκάθαρα χειραγωγούμε και χρησιμοποιούμε...
και υπάρχει και μια δεοντολογία...
Δεν λεγόμαστε φίλοι....
Καλό καλοκαίρι σε όλους τους αγαπημένους και όλες τις αγαπημένες ....
Φιλιά
Tο σιγουρο ειναι οτι δεν τριβω τα χερια μου.Ουτε λυπαμαι,αλλα ουτε κα ψευτοστεναχωριεμαι.
Αυτο που βλεπω ειναι οτι υπαρχουν ατομα με αποψη που την βγαζουν προς τα εξω και δεν την κρατουν φυτρωμενη μεσα τους.
Θαρρος γνωμης, απεναντι σε φοβο και ντροπη.
Μακαρι να γινουμε περισσοτεροι
Υπαρχουν επισης αυτοι που μενουν και αυτοι που φευγουν.Οι δευτεροι παρακατω παλι δραματα και διαφωνιες θα βρουν.Οποτε καποια στιγμη πρεπει να μεινουν και να αντιμετωπισουν τα γεγονοτα.
Παραμενοντας συνειδητα σε μια κατασταση που δεν ειναι και η καλυτερη,καλλιεργω την δυναμη μου.
Προσπαθω τουλαχιστον.
Περα απο αυτα οι αρες μαρες κουκουναρες Αστραιας και Αρτεμιδος
παραμενουν.
Περα απο αλληλοκολακειες.χαριεντισματα και τα συναφη,αυτογνωσια ειναι ο απλος λογος που καταλαβαινει ο απλος ανθρωπος.Εχουμε ενα Ζουραρη, δεν θελουμε αλλους.
Ατοφιε για σενα δεν ακουστηκε κατι.Μαλλον σε καταλαβαινουμε.
Βεβαια θα διαφωνισω στα περι θεσης ισχυος κλπ,θα ελεγα μαλιστα οτι συμβαινει το αντιθετο.
Ειμαστε δυνατοι οταν εχουμε δεκανικια που μας στηριζουν.Οταν τα χανουμε,καταποντιζομαστε κι εμεις μαζι τους, εκτος εαν εχουμε καταφερει να αποθηκευσουμε αρκετη προσωπικη δυναμη.
Το μπλοκ αν καποια στιγμη κλεισει,ο λογος δεν θα ειναι η ανια.Αυτο ηταν ασχετο.
Και κατι τελευταιο.Οτι ξερω απο μασκες,ειναι αυτες που ακουσα απο τον ατοφιο,αυτες που φορανε στις αποκριες και για κατι αλλες ψυχικες τις λενε η καπως ετσι, αλλα εκεινες τις χρησιμοποιουν,τα ψυχικα ασχημα ατομα,η τα προβληματικα,που προσπαθουν να σταματησουν να ειναι προβληματικα.
Τις χρησιμοποιουσα για πολλα χρονια.
Το καλοκαιρι παει καλα.
Αιρετικος
Θα ακολουθήσω το παράδειγμα
της αγαπημένης μου φίλης της Άρτεμης
να απέχω απο τις τελευταίες επιθέσεις .....
Μου φάνηκε πολύ καλό!
Μερικοί επιβεβαιώνουν τον λόγο ύπαρξης τους "αυτογνωστικά" με διαφωνίες γκρίνιες και ζιζάνια.
Και "Ουτε λυπούνται,αλλα ουτε κα ψευτοστεναχωριουνται" ...γι αυτό.
Θεωρούν όμως ότι το καλοκαίρι πάει καλά!
Ίσως να μη θέλουν να κάνουν κάτι πιο δημιουργικό ίσως και να μη μπορούν.
Καλύτερα να αναζητήσει κανείς ένα άξιο δυνατό αντίπαλο παρά να ασχολείται συνέχεια με απλούς μικρούς τυράννους
τα ίδια και τα ίδια στο ίδιο σημείο.
Οι φιλίες δοκιμάζονται όπως και οι σχέσεις
Όσες αντέξουν και όσοι...
Ας είναι σημείο αναφοράς και αφετηρίας πάντα ένα μηδέν και να μην ελπίζεις σε τίποτα να μη φοβάσαι τίποτα
ίσως και να είσαι έτσι ελεύθερος!
Επεσήμανα πολλά και όσα μπόρεσα
από την πλευρά μου και κατέθεσα πολλά.
Θα πρέπει να έχω πολύ σοβαρό λόγο για να επανέλθω και ίσως να μην υπάρξει.
Ο νουνεχής νοείτω!
Πρώτη φορά που χαίρομαι που δεν καταλαβαίνω... Έχει μια αθωότητα το να μην κάνω υποθέσεις και να μην παίρνω προσωπικά αυτά που δεν είναι ξεκάθαρα που πολύ με αρέσει!
Καληνύχτα!
Eιναι μεγαλη υποθεση να ξερεις ποτε να αποχωρεις απο την σκηνη.
Αν δεν το ξερεις καταληγεις σαν κατι κακομοιρους ηθοποιους,τραγουδιστες,πολιτικους κλπ οι οποιοι σερνονται και το μονο που καταφερνουν ειναι να προκαλουν οικτο.
Αν ομως εισαι πολεμιστης και ειμαστε ολοι οσοι προσπαθουμε να διορθωσουμε τα κομματια του εαυτου μας που δεν μας αρεσουν,αποσυρεσαι για ενα διαστημα-οι τολτεκοι το ονομαζουν παυση ζωης-,ανακεφαλαιωνεις,αφομοιωνεις
συνειδητοποιεις
γεμιζεις δυναμη και ξεκινας να αντιμετωπισεις νεες προκλησεις ποιο δυνατος και ποιο σοφος απο πριν.
Το σχολιο αν και φαινεται δεν ειναι προσωπικο.
Αιρετικος
Καλό καλοκαίρι.
Σας γράφω τώρα που ελπίζω ότι οι περισσότερες/οι θα έχετε βουτήξει σε κάποια δροσερά νερά των θαλασσών μας.
Και έτσι θα έχει καταλαγιάσει η θερμοκρασία.
Απουσία μπορεί να σημαίνει και παρουσία.
Και η αναμονή, κάποιες φορές ανταμείβει και κάποιες φορές σε αφήνει πίσω.
Ελπίζω να σας προλάβω.
Δημοσίευση σχολίου